W tym filmie pastiszowa przestrzeń bloku jest czegoś metaforą, autoironia reżysera pozostaje tak samo jak zawsze intensywna, dopowiadana ulubionymi wątkami, usiłującymi definiować kondycję człowieka pozostającego w intelektualnej inercji.Ale ten pokaz odbywa się bez rewolucyjnego zapału, nieco nuży.I, zgadzam się z założycielem wątku, ożywa w sekwencjach dialogowych gdzie bohater jawi się widzowi niczym zdeklarowany mizantrop.W razie bądź każdym wolę te następne filmy Koterskiego.
Good night and good luck,esforty.
5/10

A ja muszę powiedzieć, że mnie właśnie ten film urzekł na swój sposób. Wiem że jeżeli chodzi o realizacje kolejne filmy pana Koterskiego wypadają lepiej, ale ten ma w sobie tę melancholię, to uczucie zmarnowanego życia, to co tak bardzo boli większość ludzi, czyli aspiracje które nie zostały spełnione- choć w filmie nie jest to ukazane wprost. No i moim zdaniem pan Wysocki stworzył najgenialniejszą kreacje Miauczyńskiego, no może na wespół z Chyrą, ale moim zdaniem panowie Kondrat i Pazura nadali tej postaci nazbyt rys komediowy, tak że im współczujemy jako że my jesteśmy ci dobrzy Samarytanie. W Życiu Wewnętrznym jest pokazane czyste sku*wysyństwo wynikające z niespełnienia i to mi się podoba.

Zgadzam się, że Wysocki stworzył Miałczyńskiego dużo tragiczniej od innych, ale trzeba tu dodać, że Koterski wie co robi obsadzając tak różnych aktorów w roli Adasia. Każdy film opowiada o czymś innym i wymaga innej kreacji (Adaś to niby zawsze ta sama, charakterystyczna osobowość, a jednak nie do końca). Nie wyobrażam sobie Kondrada w Nic Śmiesznego ani Pazury w Dniu Świra. Dlatego ufam panu Markowi jak ojcu ;p

W sumie chciałbym się poprawić co do oceny pana Kondrata, bo to jest jedyny z aktorów grających Miauczyńskiego który musiał mierzyć się zarówno z kreacją nieco tragikomediową(Dzień Świra), jaki zupełnie tragiczną(WJC). Zagrał dwie role idealnie, choć w WJC stosunkowo mało widzimy go na ekranie w porównaniu z Dniem Świra gdzie na ekranie jest non stop, tak wiec mnie póki co narazie kojarzy się głównie z Adasiem przyperniczającym się w skrzynki na listy, aniżeli z Adasiem łagodnie hamującym za pomocą kilku piw i pół litra wódy. Choć i tak jeżeli miałbym wybierać to wygrywa pan Wysocki.

"To Murzyni powinni być biali, a Szwedzi czarni" :)To przecież takie oczywiste.

Nie jest zły ale w 13 lat temu w American... No w USA, powstał film który tą produkcję miażdży pod każdym względem mimo że nie jest zła.