Faktycznie ciężko się poznać, gdy nie słychać dialogów. Dźwięk-koszmar.

Obsada owszem wyborna, ale dziwnie skrępowana, onieśmielona.
Czyżby obecnością Kasi Smutniak? Bo ona gra na 100%. Obecna w każdej scenie, skoncentrowana.
Tylko Maja Ostaszewska jakoś do niej ciągnie, pod koniec do peletonu dołącza Łukasz Simlat, ale generalnie jak na taki zestaw aktorów jakoś to wszystko koślawo wygląda.
Być może to wina fatalnej, wyjątkowo teatralnej inscenizacji (koszmarne scenografie i dekoracje wnętrz, wszystko jest tu owszem luksusowe, ale jak z salonu mody - nieprawdziwe). Z pewnością ciężko się gra, mając dookoła tak nieautentyczną "rzeczywistość". Wyszedł teatr. Trochę rozgrzesza go jednak wygląd włoskiego oryginału, też nienajlepszy, taki film telewizyjny.
Zatem mimo wszystko warto.