Po 10 minutach nie zrozumiałem połowy dialogów, dajcie mi polskie napisy do tego filmu

Co sądzicie o ich kontaktach? Widać, że matka jest bardzo pasywna, nie cieszy się sukcesami córki. Sylwia łaknie uczuć, ale jednocześnie jest zazdrosna o ojczyma, wydaje jej się, że zeszła na drugi plan.

Mały niedosyt mam po seansie. Pomimo bardzo dobrej gry głownej bohaterki - naprawde czulem ten jej bol, ktory przezywa - to i tak calosc pozostawia maly niedosyt. Chodzi ogolnie o podejscie do samego tematu, ktory jest dosc powierzchownie potraktowany w tym przypadku. Mozna bylo zrobic z tego naprawde dobry film,...

jakże współczesna choroba samotność. Ile podobnych dziewczyn/chłopaków jest ukrytych w swoich pięknych rezydencjach. Chcieliby pogadać, spędzić czas, nie od razu zaliczając łóżko, a po prostu najzwyczajniej w świecie spędzić czas. Z roku na rok będzie to postępowało, załamki, depresje, a w konsekwencji pożegnanie się...

Przepraszam, nigdy nie hejtuję ot dla hejtu, a jak słyszę, że ktoś krytykuje polskie filmy ot tak dla zasady „bo Ciacho x lat temu”, „bo Kac Wawa” „bo te same twarze od x lat” to lubię wejść w dyskusję i bronić wcale nie tak złego polskiego kina, ale to, co dzisiaj ujrzałem to było za dużo i naprawdę nie ma nic coby...

Jest to naprawdę poprawnie zrobiony film. Nie lubię nachalnej narracji, tłumaczenia widzowi jak krowie na rowie, o co chodzi. Lubię z kolei jak film zadaje pytania. I trzeba samemu sobie na nie odpowiedzieć. Sweat nie traktuje widza jak debila i za to duży plus.
Nic mnie w tym filmie nie drażniło, co się wcale tak...

Aktorka drętwa, mało w niej emocji na twarzy, momenty milczące, dialogi czasem zupełnie nieżyciowe. Scena urodzin mamy trwa w nieskończoność. Historię można pokazać w 25 minut. Dobry potencjał jednak troszkę zmarnowany,

Film świetnie oddaje bezwartościowość podporządkowania swojego życia mediom społecznościowym (szczególnie instatories). A właściwie tu już nie ma "swojego życia". Jest kreowanie jakiegoś nieprawdziwego wizerunku i jak to napisała nawiedzona Bożenka z Klanu: "kreowanie swojej marki". Film świetnie wpisuje się w aktualną...

Świetny dramat, role Magdy Koleśnik i Juliana Świeżewskiego niesamowite, podobała mi się również chaotyczna praca kamery, miałem wrażenie, ze jestem tam zaraz obok.

Mimo, że opis fabuły nie dawał wielu złudzeń na ciekawy film, poszłam do kina ze względu na pierwszoplanową aktorkę. Miałam nadzieję, że wśród tych oczywistości dotyczących social mediów, czyli izolacji, samotności, wewnętrznej pustki, pojawi się jakaś głębia, coś zaskakującego dla mnie jako osoby z pokolenia...

Skoro ktoś planuje ograniczyć populację ludzi na świecie, to po co wymyślił tą całą pandemię, skoro wystarczy wyłączyć prąd i internet?
Na choćby kilka dni?
I wtedy większość samo poumiera śmiercią naturalną.
"Influencerzy", "tiktokerzy" i "youtuberzy" polegną pierwsi (z braku oglądalności), reszta za kilka dni, bo...

Za poruszany temat i formę 8/10
Za realizację 7/10
Za grę głównej bohaterki 9/10

Łącznie 8

Opowieść o dziewczynie, która przez pół dnia nagrywa się na telefonie, a drugie pół ogląda to, co nagrała. W międzyczasie dba o formę i opiekuje się pieskiem. W pewnym momencie dostrzega, że jest samotna, ale generalnie nic z tym nie robi, bo „taka praca”, czyli trzeba motywować innych, a popłakiwanie w kąciku jest...

Aktorzy zrobili co mogli. Reżyser ze scenarzystą nie. Wyszło jak wyszło

Wiele można by mówić o samotności, szczególnie gdy nie ma do kogo.

Nie mam jakiejkolwiek technicznej możliwości obejrzenia tego filmu, ale tak z opisów, streszczeń, zwiastunów czy głosów tzw. krytycznych cały czas kojarzy mi się "Darling" Johna Schlesingera. Czy ktoś, kto zna obydwa wzmiankowane utwory, skusiłby się tutaj o jakiś komenatarz, względnie porównanie ?

Film o gównie psim .

Na Wspolnej w kinowej wersji.