Mimo, że opis fabuły nie dawał wielu złudzeń na ciekawy film, poszłam do kina ze względu na pierwszoplanową aktorkę. Miałam nadzieję, że wśród tych oczywistości dotyczących social mediów, czyli izolacji, samotności, wewnętrznej pustki, pojawi się jakaś głębia, coś zaskakującego dla mnie jako osoby z pokolenia millenialsów, która widziała w sieci już chyba wszystko. Otóż nie. Film i życie influencerki wyglądało dokładnie tak, jak sobie wyobrażam. Sceny codzienne, spotkanie z rodziną itp. były typowymi scenami z mojego i moich rówieśników życia, które mam na co dzień i nie muszę ich oglądać na dużym ekranie. Film sprawia wrażenie takiego, który chce wytłumaczyć "starszym panom" odciętym od internetu, jak wygląda życie wielu młodych ludzi. Ostatnia scena z dzień dobry tvn to totalne nieporozumienie. Trening w studiu śniadaniowym ma być zwieńczeniem kariery i sukcesu w jej życiu osobistym, ostatecznym pogodzeniem się ze sobą i swoimi emocjami? Trochę to mało spektakularne. I jeszcze jedno - wideo, na którym żali się, że nie ma chłopaka urosło do skali narodowej dramy, o której kilka dni póżniej rozmawia się na redakcyjnej kanapie? Przecież takie "instagramowe perełki" żyją w sieci maksymalnie kilka godzin, następnego dnia już o tym nikt nie pamięta. Skoro już skrytykowałam, to może jakieś plusy. Magdalena Koleśnik gra dobrze jak na debiut na dużym ekranie. Ma specyficzny styl, chwilami jej twarz nie pokazuje żadnych emocji, jakby zastygła, ale moim zdaniem to akurat pasuje do jej roli, pokazuje jej "odklejenie się" od rzeczywistości. Film mocno osadzony w polskich realiach, więc plus również za wierne oddanie rzeczywistości. Niestety najciekawsze wątki (co się stało ze stalkerem oraz historia trenera) zostały bez odpowiedzi.