Przykładowo dziś przyniosłem z Saturna "Horizon Zero Dawn". Nie spodziewałem się wodotrysków, ale po godzinie przerwałem zabawę, aby ze skrojonego na miarę "statystycznego gracza" survivalu wrócić do "Sniper Elite IV".

Może należę do osób specyficznych, które nigdy nigdzie się nie spieszą. Za pierwszym razem każdą misę przechodziłem 10-12 godzin. Dzięki temu poznałem każdy kąt na mapie, odnalazłem wszystkie listy, wszystkie sekrety i nie dałem się nakryć. Zawsze się skradałem i strzelałem z Welroda lub podrzynałem gardła "nazistom" (Co za poprawność! Chodzi przecież o Niemców).

Cieszę się, że seria poszła w formułę pół-sandbox, czyli zamknięta lokacja z maksymalną swobodą działania. Szkoda, że większość wolała liniową super przygodę w śmiertelnie przewidywalnym "Uncharted 4". Gdybym to projektował kontynuację "Uncharted", to akcję przeniósłbym do czasów II wojny światowej lub na Dziki Zachód i zrobiłbym z tego maksymalnie interaktywny sandbox.

A jaki jest "Sniper Elite IV"? Znacznie poprawiony pod względem technicznym w stosunku do poprzedniej części. Zlikwidowano wiele błędów, ale gameplay i tak jest pełen irytujących rozwiązań. Nadal nie można przeskoczyć przez niski murek, jeśli tylko programiści postanowili na tej opcji zaoszczędzić pamięć. Gra jest na swój sposób "sztywna", ale inteligencja przeciwników nie jest wcale bardziej upośledzona niż w wielu innych hitach AAA.

Jeśli gracz nie ma tej cholernej mentalności i nie myśli "przejdę najpierw po meblach fabułę, a jak kiedyś będę miał więcej czasu, to pobawię się więcej na mapie", to powinien po tę grę sięgnąć. Jak ktoś nie ma cierpliwości, radzę powrót do "Battlefield 1".