Kilka rzeczy sprawiło, że klimat obecny w pierwszej części stał się zupełnie inny: zmiana twarzy bohatera, historia oparta na innych motywach, nawet brak dubbingu z panem Pazurą. Przestawiona w dwójce fabuła wydała mi się interesująca, ale przez wyżej wymienione powody nie mogłam potraktować jej jako kontynuacji. To nie był mój Max, to nie był mój Nowy Jork. Nie zmienia to faktu, że gra sama w sobie również jest mocna, grafika i efekty wizualne są nieziemskie, a niektórym dramatyczna opowieść miłosna przypadnie do gustu bardziej od mściciela z poprzedniczki. Ja pozostanę oddaną fanką jedynki, natomiast dwójka będzie dla mnie zupełnie oddzielną - nieco mniej ciekawą, ale wciąż dobrą - opowieścią.