ja między innymi przez ten serial teraz jestem lekarzem - tak mnie zafascynowało, jak funkcjonuje ludzkie ciało :-)

Ja też :)

Same here XD No prawie, jeszcze studiuję :)

Ja też oglądałam to jako mała dziewczynka... Teraz jestem w klasie biol-chem, a moim marzeniem od małego dziecka jest zostać lekarzem :)

Ja się wyłamię: lekarzem nie jestem i nigdy nie będę. Natomiast przez piosenkę tytułową zawsze bardzo chciałam się nauczyć francuskiego i ta dam! ;)
Czyli korzyści z bajki osiągnąć można różnorakie :D

A ja dzisiaj patrząc jakie beznadziejne bajki ogląda mój brat na Cartoon Network puściłem to bratu bo akurat leciało na TVP 1 i trzeba przyznać że go to zainteresowało. (zdziwiłem się tylko że był znaczek od 7 lat)...

chyba dla tego ten znaczek, że uważają iż młodsze dzieci nie zaczają o co chodzi bo raczej wulgaryzmów się tam nie dopatrzymy i strasznych scen przemocy :)

Mój siostrzeniec ma 3 lata i zna ten serial na pamięć ;) Prosi o konkretne odcinki

Witam serdecznie wszystkich Filmwebowiczów,
zacznę od przedstawienia się. Nazywam się Andrzej Dzik. Jestem absolwentem Uniwersytetu Medycznego na Oxfordzie. W swoim dorobku naukowym mogę poszczycić się licznymi publikacjami, między innymi "Wpływ Księżyca na aktywność seksualną ślimaka winniczka" (zapraszam na mój blog, w którym udostępniam tą pracę ma stronie ślimakwinniczek pl). Chciałbym się podzielić z Wami, drodzy odbiorcy, moimi wrażeniami po obejrzeniu tego jakże ciekawego widowiska. Gdy wyszły pierwsze odcinki w 1986 roku zbieraliśmy się niedzielne popołudnia całymi rodzinami, w mojej rodzinnej, wsi by oglądać Było sobie życie. Łezka się w oku kręci gdy przypomną się te czerwone ludki udające krew niosące kulki tlenu na plecach. Gdy ostatnio w telewizji leciał jeden z odcinków rzewnie załkałem, a mój synek zapytał dlaczego płaczesz tatusiu. Kręcąc złowieszczo wąsikiem odpowiedziałem "kroję cebulę synku". Reasumując wszystkie poruszone tu aspekty czas na konkluzję i wyciąganie wniosków. Gdyby nie Było sobie życie moje życie potoczyło by się zupełnie inaczej.
Z poważaniem
prof. zwycz. dr nauk ścisłych na Uniwersytecie Humanistycznym w Sosnowcu Andrzej Dzik

Mnie osobiście pomagał w stworzeniu niejednego przepisu, docenianego przez pokolenia; szczerze mówiąc do dziś jest dla mnie niezastąpiony. Gdyby nie 'było sobie życie', moje życie mogło by potoczyć się zupełnie inną trasą, czemu takie dzieła nigdy nie są nominowane do Oskarów??