Jemaine Clement

Jemaine Clement, niektórym znany jako Hiphopotamus, urodził się w Masterton, małej miejscowości regionu Wairarapa w Nowej Zelandii. Jego matka jest Maoryską, ale w jego krwi są także wpływy europejskie. Mimo, że rodzice nie przejawiali talentów artystycznych, Clement postawił na sztukę już w szkole średniej (uczęszczał na zajęcia teatralne i brał udział w różnego rodzaju występach), a potem rozwijał swoje zdolności na Uniwersytecie Victorii w Wellington, stolicy zielonej wyspy - studiował teatr i film. Miejsce to okazało się bardzo znaczące dla jego przyszłości - nie jednak ze względu na wykształcenie (przerwał studia) - lecz dlatego, że na tej uczelni nawiązał znajomości, które zaważyły o jego przyszłej karierze. A mianowicie poznał Taikę Waititi i Breta McKenzie.
Z Waititim (a.k.a. Taiką Cohenem, przyszłym reżyserem) stworzył grupę "Humourbeasts", natomist z o 2 lata młodszym Bretem McKenziem, do dzisiaj najlepszym przyjacielem, we wspólnie wynajmowanym pokoju w wolnych chwilach obmyślali pierwszy zarys komediowych perypetii niezbyt udanego zespołu, którego nazwę mieli wkrótce przybrać: Flight of the Conchords.
Zanim jednak do tego doszło, w międzyczasie porzucili studia - McKenzie zajął się współtworzeniem musicali, a Clement skupił się na występach z Waititim. Ich duet "Humourbeasts" gościł w kilku nowozelandzkich show oraz programach radiowych, a w roku 1999 otrzymali najważniejszą nowozelandzką nagrodę dla komików - The Billy T. Award.
Działając solo, Jemaine Clement grał w reklamówkach oraz podkładał do nich głos. Zaangażował się w także w projekty seriali komediowych: "Skitz" (w którym nie tylko występował ale i tworzył scenariusz w latach 1993-97) oraz jego spin-offie "Telly Laughs" (1996-98). Zrezygnował, gdy producenci zaczęli wprowadzać do scenariuszy poprawki. W roku 1999 roku został nagrodzony "Radio Award" za program "Trashed" w kanale "Channel Z".
W 1998 roku wraz z McKenziem powrócili do pomysłu opartego na specyficznym, skrzywionym poczuciu humoru - musicalu Flight of the Conchords. Zebrany materiał muzyczny wydali na pierwszym krążku "Folk the World" w 2002 roku, który przedstawili także na brytyjskim Edinburgh Fringe Festival.
Rok później powrócili do Edynburga gdzie zostali nominowani do "Perrier Award". W kolejnych latach jako Flight of the Conchords nagrali sześcio-odcinkowy program radiowy w Londynie dla BBC Radio 2, aby ostatecznie trafić do Nowego Jorku i zaprezentować na antenie HBO dwie serie jednego z najoryginalniejszych i najzabawniejszych seriali ostatniej dekady, właśnie "Flight of the Conchords".
Conchordsi to dwójka nielegalnych emigrantów z Nowej Zelandii, o imionach... Jemaine i Bret. Społecznie nieprzystosowani, niezbyt inteligentni 30-kilkulatkowie, którzy z pomocą nieogarniętego, kompletnie nie znającego się na muzyce Murray'a - ich samozwańczego managera (na co dzień attache kulturalnego w konsulacie Nowej Zelandii w NY), próbują zrobić w Stanach oszałamiającą karierę. Grając "kameralne" koncerty np. w windzie lub bibliotece, udaje im się zyskać nawet jedną fan...fanatyczkę.
Stacja HBO dała im na tyle wolną rękę, że mogli przedstawić swoją wizję w 100% - Jemaine i Bret w serialu nie tylko grali bardziej wykręcone wersje siebie, ale i produkowali, pisali scenariusz, muzykę i teksty piosenek, tańczyli i śpiewali.
Wybrane utwory napisane na potrzeby serialu zostały wydane na kolejnych trzech płytach zespołu (2007, 2008, 2009), zdobywając kilka nominacji aż w końcu, w 2008 roku nagrodę Grammy za najlepszy album komediowy roku -"The Distant Future".
Serial dał także Clementowi nominację do nagrody Emmy za najlepszą komediową pierwszoplanową rolę męską, oraz wspólnie z McKenzie'm i Jamesem Bobinem za scenariusz i muzykę (2009). W kilku odcinkach za kamerą stanął także Taika Waititi.
Na rok przed premierą serialu w HBO wystąpił w serii reklam amerykańskiej sieci restauracji Outback Steakhouse, które nadawane w czasie Super Bowl zapewniły mu dużą rozpoznawalność. W kolejnych latach wziął udział także w kilku nowozelandzkich, niskobudżetowych filmach reżyserowanych przez przyjaciół - Taikę Waititi i Jasona Stuttera: "Tongan Ninja" w którym był także współtwórcą scenariusza; docenionym na festiwalu Sundance "Orzeł kontra rekin" (nominacja); "Predicament" oraz "Diagnosis: Death", gdzie zagrali także partnerujący mu we Flight of the Conchords Bret McKenzie i Rhys Darby.
W 2009 roku otrzymał nominację do nagrody Independent Spirit za drugoplanową rolę Ronalda Chevalier, egocentrycznego pisarza sci-fi w filmie "Gentlemen Broncos" w reż. Jareda Hessa.
W 2010 roku wcielił się w postać nawiedzonego artysty Kierana Vollarda w komedii "Dinner for Schmucks", u boku Steve'a Carella i Paula Rudda.

W sierpniu 2008 roku ożenił się ze swoją wieloletnią dziewczyną, Mirandą Manasiadis, aktorką i reżyserką teatralną. W tym roku urodził się ich syn, Sophocles Clement.