To niesamowite jest, co taki facet potrafi z tobą zrobić, kiedy oglądasz go w akcji. I nie chodzi mi absolutnie o urok osobisty, ani nic z tych rzeczy. Żeby zrozumieć o co mi chodzi (jeśli są osoby, które tego nie rozumieją), trzeba zobaczyć "Rozgrywkę" trzeba zobaczyć "Podziemny krąg" czy w końcu "Lęk pierwotny" - przede wszystkim "Lęk pierwotny". On potrafi cię tak kompletnie omotać, że nie masz pojęcia kim on w ogóle jest. A ten niemal szaleńczy błysk w oku sprawia, że przez cały czas do końca tak naprawdę nie wiesz czy możesz mu wierzyć czy nie. W ułamek sekundy potrafi przeistoczyć się w zupełnie innego człowieka. Co jest w tym najbardziej niesamowite: Norton robi to bez najmniejszego wysiłku. To mnie najbardziej zadziwia, to mnie w nim tak fascynuje (no, może prócz tego szaleństwa malującego się w oczach...). Również to świadczy o jego ogromnym talencie. Wiem, że rozpływam się w zachwytach, ale naprawdę nie potrafię inaczej o nim mówić, kiedy Edward Norton - mimo swojego stosunkowo młodego wieku - budzi we mnie autentyczny respekt. Z każdym filmem, który oglądam z jego udziałem mój podziw rośnie :) Wiem, że jeszcze wiele zostało do nadrobienia, ale ważne, że zaliczyłam już filmy z jednymi z najgenialniejszych kreacji w historii kina.

PS: Sama jego gra jest powalająca, a wyobraźcie sobie, że Edward Norton posiada również inne talenty - jak na przykład biegle włada językiem japońskim... Niemożliwy facet :)