Bardzo mnie zaskoczyło, że ta sama aktorka zagrała w dwóch filmach Matuszyńskiego dwie tak biegunowo różne typy charakterów: żonę Beksińskiego, która swoją dobrocią i wyrozumiałością potrafiła ocieplić dom w którym było dwóch dziwaków (narcyzów) jakimi byli ojciec i syn, a z drugiej strony psychopatyczną panią prokurator w Żeby nie było śladów. Chapeu bas!