18 kwietnia Zone Europa zaprasza na poruszający obraz - "Opowieść podręcznej", ukazujący prawdziwe piekło kobiet. Tematyka filmu wpisuje się w aktualną dyskusję społeczną na temat płodności, zapłodnienia in vitro oraz prawa kobiet do decydowania o własnym życiu.
Volker Schlöndorff, jeden z najbardziej uznanych współczesnych niemieckich reżyserów, często sięga po literaturę najwyższych lotów. Pamiętamy go z autorskich ekranizacji takich dzieł jak "Blaszany bębenek", "Niepokoje wychowanka Törlessa" czy "Homo Faber". Na początku lat 90. zainteresowała go głośna powieść, antyutopia społeczna Margaret Atwood. Scenariusz napisał zmarły niedawno laureat literackiej nagrody Nobla, pisarz i dramaturg Harold Pinter.
Opowieść podręcznej ukazuje świat niedalekiej przyszłości. USA, obecnie Republika Gilead, pogrążona jest w chaosie po ekologicznej katastrofie. Państwo wprowadza restrykcyjne prawo. Totalitarne zasady rządzenia owocują licznymi zakazami, szczególnie dotyczącymi kobiet. Obecnie są one traktowane jak inkubatory do rodzenia dzieci. Wskutek zatrucia atmosfery większość kobiet jest bezpłodnych, a te, które są jeszcze zdolne do dawania życia, zostają sprowadzone do roli „podręcznych” – dziewczyn mających rodzić dzieci wysoko postawionym przedstawicielom władzy. Taką kobietą jest Kate, która w czasie ucieczki z terytorium Gilead straciła męża oraz małe dziecko, odebrane jej jako forma kary za niesubordynację. Kate ma urodzić dziecko Commanderowi, szefowi bezpieczeństwa narodowego, którego żona jest bezpłodna. Mijają tygodnie więzienia Kate w rezydencji notabla, lecz kobieta wciąż nie może zajść w ciążę. Dopiero poznanie szofera Nicka zmienia sytuację. Kate zakochuje się w młodym mężczyźnie, a ten wyznaje jej, iż jest członkiem podziemnego ruchu oporu.
Opowieść podręcznej to przygnębiająca, totalitarna antyutopia, poruszająca wątki i problemy obecne we współczesnym świecie. Twórcy, za Margaret Atwood, kreślą przejmującą wizję życia w rzeczywistości, gdzie rola kobiety sprowadza się do roli przedmiotu. Pod pozorem wprowadzania ładu społecznego kobietom odmawia się wszelkich praw, traktuje jak przestępców, tatuuje numerami w specjalnych obozach odosobnienia (wyraźne echa Holocaustu). W tak ostrej społecznej diagnozie dopatrywano się wpływu polityki Reagana, który w latach 80., pod wpływem prawicowej ideologii, starał się powstrzymać feministyczne przemiany. Atwood, a za nią i wyraźnie Schlöndorff, pokazują świat z punktu widzenia kobiety, nasycając obraz problematyką płci i emancypacji. Ostateczne wnioski są niewesołe, ale twórcy nie poprzestają na doraźnej, polityczno-społecznej analizie. Opowieść podręcznej to również, a może przede wszystkim, historia kobiety szukającej miłości i prawdziwego ciepła w przerażającym świecie. Świecie nastawionym na całkowite kontrolowanie jednostki.
Film wyróżniono angielską nagrodą Evening Standard (dla Natashy Richardson) oraz amerykańską GLAAD Media Award.
Volker Schlöndorff, jeden z najbardziej uznanych współczesnych niemieckich reżyserów, często sięga po literaturę najwyższych lotów. Pamiętamy go z autorskich ekranizacji takich dzieł jak "Blaszany bębenek", "Niepokoje wychowanka Törlessa" czy "Homo Faber". Na początku lat 90. zainteresowała go głośna powieść, antyutopia społeczna Margaret Atwood. Scenariusz napisał zmarły niedawno laureat literackiej nagrody Nobla, pisarz i dramaturg Harold Pinter.
Opowieść podręcznej ukazuje świat niedalekiej przyszłości. USA, obecnie Republika Gilead, pogrążona jest w chaosie po ekologicznej katastrofie. Państwo wprowadza restrykcyjne prawo. Totalitarne zasady rządzenia owocują licznymi zakazami, szczególnie dotyczącymi kobiet. Obecnie są one traktowane jak inkubatory do rodzenia dzieci. Wskutek zatrucia atmosfery większość kobiet jest bezpłodnych, a te, które są jeszcze zdolne do dawania życia, zostają sprowadzone do roli „podręcznych” – dziewczyn mających rodzić dzieci wysoko postawionym przedstawicielom władzy. Taką kobietą jest Kate, która w czasie ucieczki z terytorium Gilead straciła męża oraz małe dziecko, odebrane jej jako forma kary za niesubordynację. Kate ma urodzić dziecko Commanderowi, szefowi bezpieczeństwa narodowego, którego żona jest bezpłodna. Mijają tygodnie więzienia Kate w rezydencji notabla, lecz kobieta wciąż nie może zajść w ciążę. Dopiero poznanie szofera Nicka zmienia sytuację. Kate zakochuje się w młodym mężczyźnie, a ten wyznaje jej, iż jest członkiem podziemnego ruchu oporu.
Opowieść podręcznej to przygnębiająca, totalitarna antyutopia, poruszająca wątki i problemy obecne we współczesnym świecie. Twórcy, za Margaret Atwood, kreślą przejmującą wizję życia w rzeczywistości, gdzie rola kobiety sprowadza się do roli przedmiotu. Pod pozorem wprowadzania ładu społecznego kobietom odmawia się wszelkich praw, traktuje jak przestępców, tatuuje numerami w specjalnych obozach odosobnienia (wyraźne echa Holocaustu). W tak ostrej społecznej diagnozie dopatrywano się wpływu polityki Reagana, który w latach 80., pod wpływem prawicowej ideologii, starał się powstrzymać feministyczne przemiany. Atwood, a za nią i wyraźnie Schlöndorff, pokazują świat z punktu widzenia kobiety, nasycając obraz problematyką płci i emancypacji. Ostateczne wnioski są niewesołe, ale twórcy nie poprzestają na doraźnej, polityczno-społecznej analizie. Opowieść podręcznej to również, a może przede wszystkim, historia kobiety szukającej miłości i prawdziwego ciepła w przerażającym świecie. Świecie nastawionym na całkowite kontrolowanie jednostki.
Film wyróżniono angielską nagrodą Evening Standard (dla Natashy Richardson) oraz amerykańską GLAAD Media Award.