Jak dla mnie to film trudny... w odbiorze, w ocenie. Oglądało mi się go średnio, przez większość czasu dłużył się i irytował. Jest to jednak rzecz oryginalna i dająca do myślenia. Dopiero ostatnia scena sprawiła, że nagle popłynęły mi łzy (co mnie zastanawia). Nie wiem czy faktycznie coś spartaczono, czy może nie dorosłam, a może stępiła się moja wrażliwość, ale w zestawieniu z Dogville - gdzie przecież też ciężko mi było strawić sposób kręcenia, ten film wypadł marnie... może nie był tak jednoznaczny, intuicyjny? Nawet żałowałam z początku, że zdecydowałam się go oglądać, ale już mi przeszło. Kiedyś jeszcze do niego chcę wrócić, sprawdzić czy mnie bardziej wzruszy.

ja go obejrzalam trzy razy i zdania nie zmieniłam
zgadzam się z Tobą - niestety byl to jeden z moich pierwszych filmow von triery i jakoś przekonanać do niego jako twórcy nie potrafię

A tutaj się nie zgodzę! Po pierwsze- to musical. Specyficzny gatunek i tyle. Filmy takie jak ten, mają działać na uczucia, a nie zachwycać fabułą. Chociaż jak dla mnie-dobra. Mamy emigrantkę z Czechosłowacji, walczącą z chorobą syna. Cały świat jest przeciwko niej i nic dziwnego- przecież wiadomo jak Amerykanie traktują obcych. Miała dumę, czasami mnie tym aż denerwowała. Ten jej ośli upór był nie do zniesienia. Osobiście skojarzyło mi się to z postawą bohaterki z lektora.
Gra Bjork-bardzo dobra. Co do innych aktorów...szkoda gadać. Maniera też mnie denerwowała, to muszę przyznać. Film jednak zasługuje na 9 w moim systemie oceniania.