Zawsze cos mnie przyciagalo do tego filmu. Od malego lubilem obrazy dziejace sie na malej przestrzeni, bo wymagaja od filmowcow wiekszego wysilku - nie mozna pozwolic sobie na kilometrowe poscigi, efektowne wybuchy, tu calosc opiera sie na innych przeslankach.

Gdy bylem mlodszy, olbrzymie wrazenie zawsze na mnie robila scena uprzatania jedzenia ze skrzyni i inne, gdzie kamera w 'normalnym' filmie zajmowalaby sie gl. bohaterami. Wlasnie obejrzalem'Line' ponownie i zaczalem sie zastanawiac, czy wykladowca nie byl az 'nadto' podejrzliwy? Jakos nie potrafie sie postawic w jego sytuacji i przebyc droge od zaproszonego na przyjecie do detektywa-amatora w warunkach, jakie nam serwuje Hitchcock? Wydaje sie, ze moment, w ktorym uaktywnily sie detektywistyczne 'trybiki' to pierwsza wzmianaka o historii z kurczakiem. Nie wiem, czy to niezbyt watla podstawa do podejrzen...

Ale dosc marudzenia, to jeden z pich trzech ulubionych Hitchcockow i wciaz jestem wielkim fanem tego obrazu - z pewnoscia jeden z najlepszych filmow jakie ogladalem w zyciu.

Jamese Steward - mistrz!