Film na pewno warty obejrzenia choćby dla słynnej sceny szrży, która mimo, że została wykonanana 32 lata wcześniej niż w filmie Tonego Richardsona, to w moim przekonaniu została zrobiona zdecydowanie lepiej. Na plus mozna zaliczyć role Errola Flynna i Patricka Knowlesa, którzy wypadli bardzo wyraziście jako bracia rywalizujący o względy jednej kobiety, natomiast rola Olivii de Havilland nie nalezy do jej najwybitniejszych, może dlatego, że mimo że film jest o braciach rywalizujących o jej względy, to sama Olivia pojawia się na ekranie dość rzadko i nie ma do tego nic ciekawego do powiedzenia. Zdjęcia też zrealizowane na bardzo przyzwoitym poziomie jak na 1936 r. np scena pobierania lanc przez kawalerzystów stanowi jeden z bardziej udanych zabiegów reżysera. Natomiast co mnie najbardziej zirytowało to pewna niespójność fabuły - 90% filmu toczy się w Indiach, w opisując w tle konflikt pomiędzy Brytyjczykami i szachem Surikhanu ze sceną masakry na czele, ąż tu nagle wszyscy udają się na Krym razem z nieszczęsnym szachem. Tytuł filmu to Szarża lekkiej brygady, ale nie mozna robić filmu o wojnie krymskiej poświęcając większość czasu na utarczki przygraniczne w Indiach. Pod tym względem Szarża lekkiej brygady Tonego Richardsona z 1968 r. ma zdecydowanie bardziej spójną fabułę i chyba bardziej poważnie podchodzi do tematu wojny.