W pełni się zgadzam :)

Co ma piernik do wiatraka? Sugerujesz, że obraz surrealistyczny zrozumieją tylko osoby cierpiące na zaburzenia umysłowe?

Ano ma, bo to wcale nie jest obraz surrealistyczny. Wszystko co w nim jest zawarte można wytłumaczyć terminami medycznymi. Bohater cierpiał na kilka chorób/zaburzeń (chociażby fobia społeczna, paranoja i schizofrenia, ale podejrzewam także depresję oraz zaburzenia lękowe). Nie bez powodu w gatunku jest wpisany "dramat". Dla kogoś codzienne życie, dla Ciebie "surrealizm". Jak napisałem, każdy ten film inaczej odbierze, w zależności od doświadczeń życiowych.

A jeśli mi nie wierzysz, że to film o chorobach psychicznych to poczytaj sobie o nim na necie, chociażby tutaj: http://movies.stackexchange.com/questions/23726/who-is-james-in-the-double-2013

Na tym forum, które przywołujesz jest istne pomieszanie z poplątaniem. Różne choroby psychiczne dają różne objawy. Na podstawie filmu nie można stwierdzić na co cierpiał bohater. Właściwie można by go (film) tłumaczyć różnie przyjmując kolejno różne wersje. Osobowość mnoga nie ma nic wspólnego ze schizofrenią (to do tego co tam piszą) jednak diagnozę może postawić tylko lekarz na podstawie m.in. rozmowy z danym człowiekiem, a jak coś tu stwierdzić jak nie wiesz co jest obiektywne, a co subiektywne. Dlatego tak jak piszesz dla każdego będzie to co innego względem jego doświadczeń i wrażliwości, a skoro autor nie daje jasnej odpowiedzi to zrozumienie filmu jako surrealistyczny czy symboliczny jest nie mniej trafne, bo chyba ta wielorakość interpretacji była właśnie intencją.

Nie zgadzam się zupełnie co do zdania "na podstawie filmu nie można stwierdzić na co cierpiał bohater". To tak jakby powiedzieć, że na podstawie filmu Siedem nie można stwierdzić, że człowiek, który w nim zabijał był seryjnym mordercą czy psychopatą. Na podstawie zachowań bohatera można stwierdzić na co cierpiał. Nie do wszystkiego można być pewien (dlatego napisałem wcześniej, że niektóre zaburzenia jedynie "podejrzewam"), ale do pewnych można. Jeśli ma się podstawową wiedzę psychologiczną to od razu rzuci się w oczy, że bohater cierpiał na fobię społeczną (niestety polski termin nie oddaje tego zaburzenia tak dobrze jak angielski - social anxiety) czy paranoję. Jednak jak też wcześniej pisałem nie każdy ma taką wiedzę, nie każdy też zetknął się (czy to osobiście czy w innych ludziach) z zaburzeniami psychicznymi i wtedy ten film będzie dla niego surrealistyczny. To nie znaczy wcale, że to jakiś "gorszy" odbiór filmu, broń Boże. Cieszy mnie po prostu, że tematy zaburzeń, które są coraz częściej widziane w społeczeństwie są poruszane w filmach. A ten robi to naprawdę dobrze.

Klimat wbija w fotel, ale wszystko niszczy Jesse Eisenberg. Przecież on nie potrafi grać... strasznie irytujący.

Nie było tak źle IMO :)

Może to tylko moje subiektywne odczucie, ale główny bohater powinien być nieco "dojrzalszy", aniżeli taki chłystek jak Jesse. Obejrzałem ten film z ciekawości... co takiego wymyślił "Maurice Moss"... Niestety się zawiodłem.

A mi właśnie idealnie pasował do takiego niezręcznego, zagubionego i anty-socjalnego kolesia. Gra aktorska z jego strony mogłaby być lepsza, ale nie była zła według mnie.

Nie zgadzam się. Dla mnie to absolutnie nie jest film o chorobach psychicznych - te wszystkie przekształcenia świata to w tym przypadku metafora, tak samo jak sam sobowtór, pojedynek z nim, nawet ostateczne samobójstwo. To wszystko symbole, których nie można raczej odbierać realistycznie, tak jak całego tego świata i tak jak nie odbiera się "płonącej żyrafy" Dalego jako obrazu o schizofrenii. Oczywiście bohater w ramach swojej charakterystyki ma jakieś problemy społeczne typu nieśmiałość, fobia społeczna, nadwrażliwość. Ale to jest film o tym jak wrażliwa, lękliwa jednostka uczy się walczyć o siebie.

Kwestia interpretacji :) To jest piękne w takich filmach, że każdy może je inaczej odbierać.