Bond nie jest od tego żeby mnie wprawiać w zakłopotanie, wywoływać refleksję, albo paskudny
nastrój... Ma mnie uwodzić, bawić, rozśmieszać, zabierać w egzotyczne podróże, do
luksusowych hoteli, zachwycać pięknymi dziewczynami, samochodami, gadżetami rodem z
komiksów i wzbudzać podziw postacią samego Agenta 007, który nie dość, że
superprzystojny, to na dodatek inteligentny, zawsze wszystkich przechytrzy i wyjdzie cało z
każdej opresji.
Mam w nosie myślącego Bonda, starzejącego się Bonda, ambitnego Bonda, Bonda z
problemami... cokolwiek
Mam wielką prośbę do twórców, żeby nie zrobili błędu i nie pozbywali się go zbyt łatwo, a także,
żeby go nie przemalowywali, bo wyglądając mrocznie, zaczyna wyglądać śmiesznie i sprawia
wrażenie, że ledwie zipie. A Bond jest nieśmiertelny i nie wolno mu się zestarzeć!
Bond to Bond i kropka.
Z ostatnich Bondów najciekawsze były dla mnie te z Piercem Brosnanem - Goldeneye, Jutro
nie umiera nigdy, Świat to za mało, Śmierć nadejdzie jutro - zarówno pod względem intrygi jak i
obsady, a za najciekawszy uważam ostatni z wymienionych.
Od dziecka jestem fanką Bonda, jego humoru, niefrasobliwości, skłonności do pięknych kobiet
i nieprawdopodobnych przygód.
Po co mi Bond szary i zmordowany, mroczny, postać która jest szablonem w niemal
WSZYSTKICH ostatnio produkowanych thrillerach?
Z wyżej wymienionych powodów filmu Skyfall nie oceniam.