Role

Rola Tommy'ego Williamsa, zagrana przez Gila Bellowsa, była początkowo przeznaczona dla Brada Pitta.

Dłonie trzymające rewolwer na początku filmu należą do reżysera filmu - Franka Darabonta.

O angaż do roli "Reda" Reddinga starali się Charlie Sheen,  Harrison Ford, Clint Eastwood, Paul Newman i Robert Redford. Zaproponowano zagranie postaci Sidneyowi Poitierowi, ale odmówił.

Mężczyzna siedzący za Gilem Bellowsem to Dennis Baker, dawny naczelnik więzienia w Mansfield, gdzie film był kręcony.

Ręce, które odłupują pierwszy kawałek ścianki przy użyciu młotka skalnego, należą do reżysera - Franka Darabonta. Stwierdził on, że nie miał innego wyjścia, by prawidłowo nakręcić tę scenę.

Do roli Andy'ego Dufresne kandydowali: Tom Hanks, Kevin Costner, Jeff Bridges i Tom Cruise. Ostatecznie angaż otrzymał Tim Robbins.

Robowi Reinerowi tak bardzo się spodobał scenariusz autorstwa Franka Darabonta, że zaproponował jego kupno za 2.500.000 dolarów, żeby mógł film samodzielnie wyreżyserować. Darabont rozważał przyjęcie oferty, ale ostatecznie postanowił sam zasiąść na miejscu reżysera.

William H. Macy, Dennis Hopper, Robert Duvall, Edward Herrmann oraz James Cromwell byli rozważani do roli naczelnika Sama Nortona, która ostatecznie przypadła Bobowi Guntonowi. Kilka lat później Cromwell został naczelnikiem w kolejnej ekranizacji więziennej powieści Stephena Kinga pt: "Zielona mila" wyreżyserowanej przez Franka Darabonta.

Aktor Jon Favreau brał udział w przesłuchaniach do roli więźnia nazwanego: Fat Ass.

James Gandolfini brał udział w przesłuchaniach do roli Boggsa, ale ostatecznie zdecydował się z niej zrezygnować. Innym kandydatem był Steve Buscemi.

Zarówno Jack Lemmon, jak i Walter Matthau byli brani pod uwagę do roli Brooksa, którą obaj odrzucili, aby pracować nad wspólnym filmem pt: "Dwaj zgryźliwi tetrycy". Innymi kandydatami do roli więziennego bibliotekarza byli Lloyd Bridges oraz Leslie Nielsen.

Thomas F. Wilson był kandydatem do roli kapitana Hadleya, jednak aktor odmówił ponownego zagrania negatywnej postaci.

Błędy w filmie

Podatki służb federalnych powinny zostać rozliczone do 15 marca a nie kwietnia, jak to przedstawiono w filmie.

W nagłówku gazety, zaraz za spekulacjami o morderstwie w Shawshank, dokonano literówki. Słowo "indictment" (akt oskarżenia) jest zapisane jako "indictement" (zaskarżalny).

Kiedy autobus wiozący Reda jedzie w stronę wzgórza, po prawej stronie na podjeździe stoi samochód, nie pasujący modelem do tamtych czasów.

Kiedy Tommy wychodzi na spacerniak, by porozmawiać z naczelnikiem, ten oferuje mu papierosa i wyciąga z kieszeni paczkę Marlboro Miles, nieprodukowaną przed 1990 rokiem.

Krew na szyi Heywooda podczas afery z Brooksem pojawia się i znika pomiędzy ujęciami.

Podczas przemówienia naczelnika Nortona, widoczna jest kamera typu Pentax k1000 SLR, nieprodukowana przed 1975 rokiem.

Nagranie "Le nozze di Figaro" pochodzi z 1968 roku. Nagrała ją firma Deutsche Grammophon pod specjalnym nadzorem kompozytora Karla Bohma.

Plakat, jaki ma w celi Andy, przedstawiający Ritę Hayworth w 1947 roku, pochodzi z kolekcji sław. Tego typu plakaty były sprzedawane dopiero na początku lat 60.

List od Andy'ego posiada akapit podczas sceny kręconej z oddali. Akapit znika, gdy mamy zbliżenie na kartkę papieru z przodu.

Ani jeden więzień nie posługuje się akcentem ze stanu Nowa Anglia, w którym znajduje się więzienie.

Andy przedstawiony jest jako bardzo inteligentna osoba i miłośnik szachów. Kiedy jednak widzimy jego szachownicę tuż przed skończeniem rzeźbienia do niej pionków, widzimy kilka błędów. Po pierwsze plansze należałoby odwrócić o 90 stopni, by wszystko mogło stać na niej jak należy. Wieża nisko po lewej powinna być czarna, podobnie jak ta na górze po prawej stronie. Żaden miłośnik szachów nie popełniłby takiego błędu.

W scenie, w której Andy i Red poznają się, więźniowie znajdujący się za nimi mają inne koszule. Scena była kręcona dwa razy, najpierw na potrzeby dialogów i występu Andy'ego, później Reda. Stąd to niedopatrzenie.

Red mówi, że Andy przeczołgał się 500 jardów, co daje nam pół mili. W rzeczywistości 500 jardów to ćwierć w zaokrągleniu 1/3 mili.

Okna w autobusie, którym jedzie Red, zamykają się przy dalekich ujęciach i otwierają przy bliższych.

Andy, chcąc zamknąć strażnika w łazience, zabiera ze stołu dosyć nowoczesny klucz. Jednak zamknięcie do łazienki nie wygląda na nowe, prawdopodobnie można je było zamknąć tylko starym, dużym kluczem, podobnym do tych, jakie nosiła przy sobie załoga więzienia.

Czapka Reda spada mu z głowy, kiedy idzie wybrzeżem i prawie wpada do wody. W następnym ujęciu znajduje się jednak znacznie bliżej brzegu niż wcześniej.

Kierowca, który podwozi Reda do Buxton, mówi mu, że są na miejscu, jednak jego usta poruszają się dopiero po tym, kiedy słyszymy wypowiedzianą kwestię.

Kiedy Andy czołga się przez tunel, za plakatem widać kilka łun światła. Jednak rano plakat doskonale chroni tajemnicę zniknięcia Andy'ego.

Kiedy Byron T. Handley zostaje schwytany w 1966 roku, są mu czytane jego prawa. W rzeczywistości ta formułka pojawiła się w 1966 roku, jednak jej ostateczny kształt został stworzony kilka lat później. Handley nie mógł więc usłyszeć takiego oskarżenia.

Kiedy Andy rozmawia po raz pierwszy z Redem na boisku, ten gra z kilkoma więźniami w łapanie piłki. Pod koniec rozmowy Red łapie piłkę dwukrotnie, pomimo iż ani razu jej nie odrzuca.

W momencie, kiedy Hadley prawie zrzuca Andy'ego z dachu, w odbiciu czapki strażnika możemy zobaczyć mikrofon. Ponieważ Andy upuścił mopa w poprzednim ujęciu, nie ma innych przedmiotów, które mogłyby dać tego typu refleks. 

Po swojej ucieczce Andy prowadzi czerwony kabriolet przybrzeżną autostradą. Ucieczka miała miejsce w 1966 roku, podczas gdy samochód to charakterystyczny Pontiac GTO z 1969 roku.

Pieczęć używana przez komisję zwolnień warunkowych w 1947 roku odbija czcionkę Helvetica, która została opracowana dopiero w 1957 roku.

Na liście Andy'ego, wysłanym w 1955 roku, przyklejono trzycentowy znaczek. Nie ma w tym nic nieprawidłowego, ale na liście pod nim znajduje się znaczek z 1923 roku, który nie był wydawany po 1938 roku.

Szachownica, na której Andy i Red grają w warcaby, została wyprodukowana w latach 80. lub 90. XX wieku.

Pistolet Colt Detective Special, przy użyciu którego naczelnik więzienia popełnia samobójstwo, ma elementy, które pojawiły się w tym modelu po raz pierwszy w 1973 roku.

Plakat Raquel Welch z filmu "Milion lat przed naszą erą", który wisi na ścianie celi Andy'ego, nie powinien się pojawić w filmie, skoro Dufresne uciekł z więzienia w 1966 roku. Film z Welch pojawił się w kinach w grudniu 1966 roku, a sam plakat stał się popularny dopiero po premierze.

Zaraz na początku filmu, w ujęciu z góry, pokazującym okolice i więzienie Shawshank, widzimy kilka samochodów zaparkowanych przy drodze prowadzącej do zakładu. Kilka z nich nie było produkowanych w czasach, w których rozgrywa się akcja filmu.

Gdy Red jedzie autobusem do Meksyku, linie na drodze oddzielające przeciwne pasy ruchu, są żółte, chociaż w 1967 roku do ich malowania używano białej farby.

Gdy Red jedzie autobusem, w oddali można zauważyć znak drogowy, który pojawił się dopiero w latach 90.

Gdy więźniowie rozmawiają o rzekomym samobójstwie Andy'ego, jeden z nich mówi "Nie, nie, Andy nigdy by tego nie zrobił", ale ruch jego ust nie odpowiada wypowiadanym przez niego słowom.

Gdy naczelnik Norton mówi, że dach fabryki wymaga remontu, w jego okularach odbija się mikrofon na wysięgniku.

Gdy Andy po raz pierwszy rozmawia z Redem, w tle widać kilka osób noszących spodnie w kolorze khaki. Wszyscy inni więźniowie noszą niebieskie spodnie, prawdopodobnie dżinsy.

Hadley mówi, że odziedziczył 35 tysięcy dolarów i po opłaceniu podatków mógł sobie jeszcze pozwolić na kupno samochodu. Choć w 1949 roku (kiedy toczyła się akcja filmu w momencie wypowiedzenia tych słów) faktycznie mógłby go nabyć za te pieniądze, średnia cena auta wynosiła wtedy jedynie ok. 1500 dolarów. Hadley miał więc dość środków na kupno nawet kilku samochodów lub nawet domów - średni koszt domu w 1949 roku wynosił ok. 7500 dolarów.

Kiedy strażnicy przeszukują cele, Hadley przewraca figury wyrzeźbione przez Andy'ego. Figura gońca naprzemiennie stoi i leży przewrócona pomiędzy ujęciami.

Gdy autobus z Andym zbliża się do więzienia, w ujęciu z lotu ptaka widać budynek z czerwonej cegły i chodnik zasypany gruzem. W następnym ujęciu gruz znika.

W pewnym momencie filmu widać, jak Andy siwieje. Kilka minut później jego włosy są znowu pełne koloru, a on sam wygląda młodziej.

Mimo że Norton pchnął całą ręką plakat Raquel Welch w celi Andy'ego, w następnym ujęciu widać na nim jedynie jego dłoń.

Po ucieczce Andy'ego naczelnik wchodzi do jego celi i mówi do strażników "Tamten jego przyjaciel... To on!", wskazując palcem wskazującym lewej dłoni na Reda. Jednakże w następnym ujęciu w kierunku Reda skierowany jest palec wskazujący prawej dłoni naczelnika.

Igła kompasu, którego Red używa w swoim apartamencie, blokuje się, gdy kompas jest zamknięty. Gdy się go otworzy, igła przez chwilę drga, po czym wskazuje północ. Gdy Red otwiera kompas, igła się nie rusza, tylko od razu wskazuje kierunek północny.

Ubranie, które Andy zdejmuje po wydostaniu się na wolność, znika po kilku chwilach.

Kiedy Brooks się wiesza, ilość kurzu na jego bucie i spodniach zmienia się pomiędzy ujęciami.

Po ucieczce Andy'ego Red mówi, że znaleziono wyraźnie zużyty młotek skalny Dufresne'a. Mimo to strażnik więzienny trzyma później nienaruszony młotek.

Gdy Brooks proponuje Andy'emu wycieczkę, pokój w bibliotece jest słabo oświetlony. Jednak chwilę później jest już w nim całkowicie jasno.

Przyjaciel naczelnika przekupuje go, wręczając mu ciasto domowej roboty, upieczone na jednorazowej aluminiowej tacce. Naczelnik daje później wypiek Andy'emu, który z kolei przekazuje go Redowi. Gdy Red je ciasto, tacka jest wykonana z mocnego metalu.

Gdy naczelnik więzienia ładuje swój rewolwer, na pudełku z nabojami widać logo Remington Kleenbore. Jednak chwilę później, na pociskach możemy dostrzec znaczek WW, wskazujący na amunicję Winchester Western.

Gdy rano po ucieczce Andy'ego naczelnik więzienia wchodzi do jego celi, w jego okularach odbija się zielony ekran.

Kiedy naczelnik więzienia strzela sobie z pistoletu w głowę, przykłada broń do centralnej części podbródka i pociąga za spust. Chwilę później widać jednak, że rana postrzałowa znajduje się po prawej stronie jego szyi.

W narracji prowadzonej po ucieczce Andy'ego z Shawshank, Red mówi, że pamięta jak pomyślał sobie, że przekopanie się takim młotkiem zajęłoby 600 lat. Wcześniej jednak, kiedy to pierwszy raz zobaczył owo narzędzie, powiedział, że tyle czasu zajęłoby wykopanie tunelu biegnącego pod murem.

W jednej z początkowych scen, w ujęciu z lotu ptaka, śledzimy autobus więzienny wjeżdżający do Shawshank. Kamera, zataczając koło, przelatuje nad budynkami i pokazuje więźniów, którzy "witają" nowoprzybyłych, a wtedy, na trawie niedaleko jednego z budynków, możemy dostrzec cień helikoptera, z którego filmowano ujęcie.

Kiedy Andy jest w banku i wypłaca pieniądze naczelnika, w tle widać mężczyznę stojącego przy kontuarze i rozmawiającego z kasjerem. Chwilę później, gdy Dufresne wychodzi z budynku, ten sam mężczyzna dopiero podchodzi do kasjera.

W bibliotece więziennej Heywood słucha płyty "24 of Hank Williams' Greatest Hits", która została wydana w 1976 roku - przynajmniej 10 lat po tym, jak Andy uciekł z więzienia.

W ujęciach ukazujących więzienne budynki widać, że w wielu oknach brakuje szyb.

Kiedy górna część rury zostaje przebita kamieniem, powstaje fontanna, co oznacza, że woda znajduje się pod ciśnieniem. Jednak gdy Andy zagląda do środka, w rurze prawie nie ma wody.

Widoczne w filmie butelki z piwem mają metalowe nakrętki, których nie używano w 1949 roku.

Kiedy naczelnik więzienia ładuje rewolwer, na jego biurku stoi czarno-białe zdjęcie. W następnej scenie fotografia znajduje się w innym miejscu - jest oparta o lampę.

Na początku filmu, gdy Andy siedząc w samochodzie sięga po butelkę, pistolet na jego kolanach pojawia się i znika pomiędzy kolejnymi ujęciami.

W 1947 roku na drzwiach celi Andy'ego znajdował się obraz śmiejącego się Alberta Einsteina, choć nie powstał on przed 1951 rokiem.

Kiedy Samuel Norton pyta Reda i strażników o zniknięcie Andy'ego, jego krawat jest złoty. Jednak po kilku scenach krawat staje się czarny.

Andy używa zwykłego kamienia do rozbicia rury kanalizacyjnej. W rzeczywistości wspomniane przewody są robione z żelaza, więc siła wspomnianego kawałka głazu skierowana w stronę dłoni mężczyzny doprowadziłaby do zranienia jego kończyny.

Rury kanalizacyjne odprowadzające ścieki bezpośrednio do strumieni,takie jak ta pokazana w filmie, zwykle są wyposażone w ciężkie kraty, aby zapobiec przedostawaniu się do nich zwierząt.

Norton i Hadley są zaskoczeni przybyciem policji do więzienia. Jednak obaj nie zostaliby aresztowani tylko ze względu na opublikowany artykuł w gazecie na podstawie anonimowego listu i bez przedstawienia pewnych dowodów. Najpierw odbyłoby się dochodzenie.

Kiedy Red opowiada o przybyciu Tommy'ego Williamsa do więzienia Shawshank w 1965 roku, wspomina, że przyłapano go na kradzieży telewizorów ze sklepu JCPenney. W rzeczywistości wspomniana sieć domów towarowych zaczęła używać tej nazwy dopiero w 1971 roku, po śmierci jej założyciela i imiennika, Jamesa Casha Penneya. Wcześniej była znana po prostu jako Penney's.

Kiedy w 1949 roku Andy jest oprowadzany po więziennej bibliotece przez Brooksa, starzec pokazuje dział z książkami autorstwa Louisa L'Amoura. W rzeczywistości pierwsza książka wspomnianego pisarza została opublikowana pod jego własnym nazwiskiem dopiero w 1953 roku, w tym okresie posługiwał się on pseudonimem: "Tex Burns". Brooks zwraca także uwagę na serię: Reader's Digest Condensed Books, którą zaczęto wydawać dopiero w następnym roku.

Po ucieczce Andy'ego, do więzienia Shawshank przyjeżdża kilka radiowozów. Można zauważyć, że kilka minut później dokładnie to samo ujęcie policyjnych aut zostaje ponownie wykorzystane w scenie, gdy władze przybywają, by aresztować Nortona i Hadleya.

Komiks: "Jughead", czytany przez strażnika w łazience podczas odtwarzania płyty pt: "Wesele Figara", zaczął się ukazywać dopiero w 1965 roku, ponad dziesięć lat po wspomnianej scenie.

Kiedy Red wkłada paczkę papierosów do kieszeni Brooksa, w zamian za dostarczenie Andy'emu młotka geologicznego, z boku paczki widnieje ostrzeżenie ministra zdrowia. Scena ma miejsce pod koniec lat 40-tych ub. wieku, a wspomniane ostrzeżenie pojawiło się dopiero w 1969 roku.

Kiedy pod koniec lat 60-tych, Red pracuje jako pakowacz w sklepie spożywczym, na półce za nim można dostrzec kartony papierosów More, które zostały wprowadzone na rynek dopiero w 1974 roku.

Podczas smołowania dachu w 1949 lub 1950 roku, Andy mówi Hadley'owi, że Urząd Podatkowy w USA (Internal Revenue Service) zezwala na prezent dla współmałżonka bez podatku. W tamtym czasie wspomniana agencja rządowa nosiła nazwę Urzędu Skarbowego (Bureau of Internal Revenue), zmieniono ją dopiero w latach 50-tych ub. wieku.

Kiedy 1967 roku Red wyjmuje pieniądze z ukrytej pod dębem koperty, na banknotach można dostrzec podpis Nicholasa F. Brady'ego, który pełnił funkcję sekretarza skarbu dopiero od września 1988 roku do stycznia 1993 roku.

Miejsce kręcenia

Film nakręcono w Ashland, Butler, Lucas, Mansfield, Upper Sandusky, Bellville (Ohio, USA), Yumie (Arizona, USA) i na wyspie Saint Croix (Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych).

Sceny więzienne kręcono w poprawczaku w stanie Ohio, który początkowo planowano wyburzyć. Obecnie znajduje się tam muzeum, gdzie zachowano kilka obiektów z planu jak gabinet naczelnika oraz tunel, którym główny bohater wydostał się na wolność.

Pozostałe

Postać Reda jest różnie ukazana w filmie i w książce - w filmie, jak wiadomo, Red jest czarny, zaś jego książkowy pierwowzór jest białym Irlandczykiem o rudych włosach (stąd ksywa Red).

Zdjęcia do filmu rozpoczęły się 16 czerwca 1993 roku, a zakończyły 10 września tego samego roku.

Na ścianie celi Andy'ego (Tim Robbins) wisi zdjęcie Alberta Einsteina. Jest to nawiązanie do filmu "Narzeczona dla geniusza", w którym wystąpił Robbins.

Inspiracją w zakresie narracji i ukazania upływu czasu był dla Franka Darabonta film "Chłopcy z ferajny".

Więzienie Shawshank, zarówno to z filmu jak i z opowiadania, było wzorowane na więzieniu Thomaston (Maine, USA), które zostało zamknięte w 2004 roku ze względu na niewielkie rozmiary i zniszczoną strukturę budynku.

Film jest dedykowany Allenowi Greene, który był agentem i bliskim przyjacielem Franka Darabonta. Tuż przed zakończeniem zdjęć zmarł na AIDS.

The American Humane Association bardzo uważnie obserwowała kręcenie scen z użyciem kruka należącego do Brooksa. Organizacja uznała, że karmienie ptaka żywym czerwiem jest zbyt okrutne i zaleciła znalezienie larwy zmarłej z przyczyn naturalnych. Ostatecznie jeden egzemplarz znaleziono i wykorzystano w filmie.

Powód, dla którego w filmie nie użyto oryginalnej nazwy powieści "Rita Hayworth and Shawshank Redemption", był taki, żeby w Hollywood nie myślano, że to biograficzna produkcja o aktorce Ritcie Hayworth. Frank Darabont dostawał nawet propozycję od agentów niektórych aktorek do obsadzenia głównej roli żeńskiej.

Zdjęcia do pierwszej rozmowy Andy'ego i Reda na dziedzińcu więzienia, gdzie Red rzuca piłką baseballową, trwały dziewięć godzin. Przez cały ten czas grający go Morgan Freeman rzucał piłką baseballową bez słowa skargi. Następnego dnia aktor przyszedł do pracy z lewą ręką na temblaku.

Wykorzystano różne kąty kamery, aby mierzący prawie dwa metry wzrostu Tim Robbins wydawał się na ekranie jeszcze wyższy.

Podczas realizacji sceny ucieczki Andy'ego przy pomocy rury ściekowej, grający go Tim Robbins początkowo odmówił zanurzenia się w błotnistej wodzie na końcu rury, po tym jak chemik po badaniu wspomnianej cieczy uznał ją za niebezpieczną dla życia.