Bohaterem filmu Dennisa Villeneuve'a jest zło, a właściwie spirala zła, które kiedyś puszczone w ruch, nakręca się samoczynnie, przybierając to coraz ciemniejszą barwę. ,,Sicario" to obraz bardzo sugestywny, głęboko przeszywający, i niewątpliwie to wrażenie wzmagają zdjęcia i muzyka do filmu, które potęgują ciężki klimat, momentami jest wręcz apokaliptycznie...Brutalna wojna totalna trwa, nikt nie bierze jeńców. Dobrzy bohaterowie ?, hmm, nawet jak są, to nic nie znaczą, ewentualnie są pionkami na szachownicy, w końcu i tak wypadają z gry. Dobrze nie będzie, to walka jedynie o to, aby nie było gorzej. Źli przeciwko jeszcze bardziej złym..a metody..no cóż, jak powiedział mniej więcej o tym, jeden z wyższych rangą agentów, grany przez Victora Garbera..granice, co można, mocno się przesuneły. Mój znajomy z którym rozmawiałem o filmie, dosyć trafnie zacytował tekst z ,,Przepraszam czy tu biją", ,,że jak się człowiek babrze w błocie, to sam się też ubrudzi"..", racja, dodam tylko, że tutaj w filmie ,,Sicario" mamy to wersji hard..
Automatycznie nasuwają się porównania z filmem ,,Traffic" z 2000 roku. Soderbergh w swoim wielowątkowym obrazie pokazuje wszystko z szerszej perspektywy, na różnych poziomach(frontach) walki z kartelami. Villeneueve przyjmuje trochę inny punkt patrzenia, zawęża pole akcji, nadaje jej formę przypowieści, w której niestety jest sporo niedorzeczności, i nawet widz nie szukający dziury w całym, musi sobie coś pokrętnie tłumaczyć, i nie zawsze takowe tłumaczenie znajdzie..dlaczego bohaterowie zrobili tak, skoro prościej było inaczej, za to w innym wypadku wszystko odbyło się zbyt prosto, albo dlaczego postac x pojechał sam, itd. Niestety jest tego sporo, ale nie chce wchodzić w szczegóły, każdy widz sam oceni co mu w scenariuszu nie gra...
Coś jeszcze po za tematem łączy oba filmy, a mianowicie aktor Benicio Del Toro, który w filmie Soderbergha gra policjanta Javiera Rodrigueza, i zakończenie, bardzo podobne, ale jednak różne, można nawet powiedziec, że następuje pewnego rodzaju dialog między filmami. Oba kończą się na boiskach do gry. W ,,Traffic" nawet wieje minimalnie optymizmem, gdy dzieciaki przy sztucznym oświetleniu, które wynegocjował Javier, grają w baseball. W filmie z 2015, w analogicznej scenie tego optymizmu już nie ma, dzieciaki grają w piłkę nożną, a w tle słychac strzały...

Moja ocena 7/10 ( ,,Traffic" wg mnie jeden z najlepszych w temacie 9/10)