Nie jest to postać tragiczna tylko negatywna i jakby poszedł siedzieć to nie żałowałabym go. Zwykły cwaniak i powinien pójść do pierdla.

można jako tako określić go jako postać tragiczną wiele osób wpółpracowało z jakimś reżimem to się tym nie przejmowało dopiero na starość zaczeła myśleć jakie to było żle bo za młodu się nie myśli tylko na starość zaczyna się postrzegać jakie błedy się popełniło
Case może chciał jak on to powiedział odkupic swoją sprzedaną winne

Ale co zrobił to zrobił i wymazać tego się nie da, smród został.

Wiesz, może gdyby koleś rozdał całą kasę i założył wór pokutny, to uznałbym, że na starość go ruszyło sumienie.
Natomiast wygląda na to, że do końca życia pławił się w luksusach jednocześnie stwarzając pozory, że robi dobre rzeczy dla biednych ludzi.

Czyli masz potrójną winę:
- Dorobienie się fortuny na cierpieniu innych ludzi.
- Nieprzyznanie się do winy przed społeczeństwem. Brak zadośćuczynienia.
- Hipokryzja, pozowanie na dobroczyńcę.

Postać tragiczna? Nie dowiadujemy się przecież o ŻADNYM dobrym uczynku tego człowieka. Jego wyrzuty sumienia to puste deklaracje

W mojej ocenie, film pokazuje pewien schemat budowy, przekrój amerykańskich klas społecznych.
Zwróćmy uwagę, że na samym szczycie piramidy mamy bogatego żyda, bardzo wpływowego, posiadającego szerokie znajomości z politykami najwyższego szczebla (widać to na fotografiach za plecami Artura w jego gabinecie). Jednocześnie dowiadujemy się, że swój majątek zdobył dzięki upapraniu się krwią współziomków wydanych hitlerowcom i zagrabieniu ich mienia.
Poniżej mamy pannę White. Człowieka do rozwiązywania problemów, również z szerokimi znajomościami i bardzo wpływową osobę, z tą jednak różnicą, że swój majątek ona dopiero buduje, wykonując zlecenia ludzi ze szczytu piramidy. Nazwał bym ją łącznikiem szczytu piramidy z niższą jej częścią.
Schodząc w dół naszej piramidy mamy całą warstwę dyrektoro-kierowników i przełożonych, czyli szeregowych pracowników tzw. administracji, którzy wypełniają polecenia napływające z góry.
Niżej mamy Detektywa Fraziera i Detektywa Mitchela najwyżej w tym filmie usytuowanych afroamerykanów. Frazier widząc mechanizm awansu, stara się za wszelką cenę wspiąć o stopień wyżej.
Niżej mamy szeregowych policjantów - i tu bardzo interesujący dialog pomiędzy Frazierem a białym gliną (chyba włochem), gdy ten opowiada o dwunastoletnim "czarnuchu", który wyrósł jak spod ziemi i strzelił glinie w klatę. Zwróćmy uwagę, że czarni w piramidzie są na samym dole i Frazjer jako jeden z nich stara wspiąć się na szczyt. W ostatnich kadrach filmu mamy scenę, gdy detektyw przychodzi do swojej dziewczyny i w salonie na kanapie leży nawalony "czarnuch" (chyba jej brat) i to jest sam dół tej piramidy.

Spike Lee jest reżyserem czującym głęboką więź z braćmi afroamerykanami, jest człowiekiem budującym "black identity" wśród czarnej społeczności i w tym filmie w mojej ocenie pokazuje nam mechanikę konstrukcji klasowej w US. Bogaci żydzi - elita, kontra biedota, której symbolem są "czarnuchy". "Czarnuchy", które wywalczyły sobie szansę na to by piąć się do góry, jednak czy kiedykolwiek będą w stanie wspiąć się na szczyt i osiągnąć to co Arthur Case? W świecie w którym grube sprawy umażane są na polecenie ukrytych w cieniu osób, a zwykłych ludzi można uciszyć podejrzeniem o kradzież kilku tysięcy dolarów, ta wspinaczka na szczyt uzależniona jest tylko od tych siedzących na fotelach władzy.

Nie wiem, czy zwróciliście uwagę, ale po napisach końcowych pokazuje się stalowy stempel trzymany w murzyńskiej dłoni, a druga czarna ręka uderza w stempel młotem i wykuwa logo wytwórni filmowej Spike’a –„ 40 Acres & A Mule Filmworks” a poniżej najpopularniejszy cytat z Malcolma X „By Any Means Necessary”.
Potomkowie amerykańskich niewolników z mozołem idą po to co im się od 400 lat należy.
Jak dla mnie świetny fim.