Miejsce kręcenia

Zdjęcia do filmu kręcono w Odessie (ZSRR, obecnie Ukraina) i Sewastopolu (ZSRR, obecnie Rosja/Ukraina).

Pozostałe

Słynnej sekwencji masakry na schodach nie było w pierwotnej wersji scenariusza - została wymyślona już podczas kręcenia filmu.

Flaga, którą zbuntowani marynarze wywiesili na okręcie była w filmie koloru białego (kolor carskich lojalistów, a nie rewolucji), żeby na taśmie celuloidowej można ją było ręcznie przemalować na czerwono. Trzeba się było uciec do takiego "fortelu", ponieważ na czarno-białym filmie czerwona flaga miałaby kolor czarny.

Kiedy w 1925 "Pancernik" wchodził na Moskiewskie ekrany jego głównym konkurentem był amerykański "Robin Hood" z Douglasem Fairbanksem. Oczywiście Komitet Centralny Partii miał nadzieję, że większy sukces finansowy rodzimej produkcji podczas pierwszego tygodnia wyświetlania będzie wyraźnym dowodem wyższości radzieckiej sztuki filmowej. W tym pojedynku "Pancernik" znalazł się na "zaszczytnej drugiej pozycji", "Robin Hood" natomiast zajął "przedostatnie miejsce". Różnica była podobno minimalna.

Tytułowy pancernik Potiomkin zaczęto budować w 1898 roku. Jego wodowanie miało miejsce dwa lata później. W 1905 roku - już po buncie przedstawionym w filmie Eisensteina - został zwrócony Rosjanom. W 1918 roku dostał się w ręce Niemców, później odzyskali go Rosjanie. Został wysadzony w kwietniu 1919 roku, aby nie wpadł w ręce bolszewików.

Film był zakazany m.in. w Finlandii (1930-52), we Włoszech (1925-60), w III Rzeszy (1933-45), w Hiszpanii i we Francji. Zakazano go nawet na krótki czas w ZSRR, ponieważ Komintern, z powodów dyplomatycznych, przestał promować bunty w marynarkach wojennych krajów kapitalistycznych.

Okres zdjęciowy trwał od końca września do grudnia 1925 roku.

Pancernik użyty w filmie to nie Potiomkin, ale starszy Dvenadstat Apostolov ("Dwunastu Apostołów").

W 1926 r. w Wielkiej Brytanii BBFC odmówiła sklasyfikowania filmu. Bano się robotniczych rozruchów. Film został zakazany aż do stycznia 1954 r., nadano mu wtedy oznaczenie "X".

"Potemkin" zmieniał swoją nazwę aż 4 razy. Pełna nazwa okrętu to Kniaź Potiomkin-Tawriczeskij, lecz w 1905 r., po wydarzeniach przedstawionych w filmie, władze rosyjskie zmieniły ją na "Pantieliejmon". W kwietniu 1917 r. powrócono do nazwy Potiomkin-Tawriczeskij (bez słowa "Kniaź"), miesiąc później zmieniono ją na "Boriec za swobodu" ("Bojownik o wolność").

W 1905 r. w czasie, gdy Potiomkin znajdował się w Odessie, miały miejsce protesty tłumione przy użyciu wojsk carskich, były ofiary wśród ludności cywilnej. Sama scena masakry na schodach Odessy wymyślona została przez Eisensteina - wydarzenie to nie miało miejsca.

W rzeczywistości na początku buntu marynarze zabili 7 z 18 oficerów, resztę aresztowali.