Jestem rozczarowany filmem. Sadziłem, że będzie w nim trochę więcej wątku o Tomaszu, który nauczył mnie słuchać ambitnej muzyki. Zawsze z niecierpliwością czekałem na jego audycje Romantycy Muzyki Rockowej w której jako niezwykle wrażliwy człowiek odkrywał to co zwykły śmiertelnik nie widział. Tłumaczył teksty i wprowadzał dygresje do nich tak celne, czasem ironiczne uwagi na temat otaczającej rzeczywistości, że powinien być wówczas moim nauczycielem polskiego, który omawia wiersz z epoki romantyzmu. W filmie widzimy go jako dyskotekowego prezentera i świra który co chwila wpada w furię. Czy taki człowiek byłby zatrudniony przez radio, by na żywo prowadzić audycje? No chyba nie! Ja pamiętam go jako bardzo kulturalnego i dowcipnego prezentera. Dlaczego chociaż w 5 minutach tego nie przedstawiono w filmie? A w życiu prywatnym być może właśnie taki był i dobrze, że film to przedstawił, ale dlaczego pokazał tylko tą jego złą Twarz, to niesprawiedliwe. Dlatego jeżeli ktoś wychowywał sie na jego muzie jak ja to niech lepiej nie oglada tego filmu, bo szkoda czasu i kasy.