Film jest niezły. Ma swoje dobre i złe strony. Na pewno jego atutem jest gra aktorska (przepiękna i bardzo przekonująca Liya Kebede w roli Waris Dirie) i parę niesamowitych scen, m.in. bardzo sugestywna scena z obrzezaniem małej dziewczynki. Pokazana zostaje tak, że ja jako widz odczuwałem ten niesamowity, potworny ból tego dziecka, graniczący chyba nawet z torturami. Natomiast minusem filmu są niesamowite zmiany w stosunku do książki, którą zresztą spokojnie mogę polecić- jest świetna. Niektóre sytuacje, kluczowe dla życia bohaterki i opisane w książce zostały w tym filmie całkowicie pominięte, niektóre skrócone, inne zaś zmienione na potrzeby filmu. Ja wiem, że produkcje filmowe rządzą się swoimi prawami, że film musi trwać określoną ilość minut i nie więcej, dlatego potrzebne są niektóre skróty i pominięcia. Jednak te zmiany wpływają na nasze poglądy dotyczące losów bohaterki. Inaczej zostają pokazane postacie jej ojca, babci, pierwszego męża czy jej narzeczonego Harolda (w książce ten mężczyzna ma na imię Dana). Film też całkiem pomija kilka wydarzeń, które wpłynęły na życie Waris Dirie. Jego twórcy całkowicie pominęli fakt, że Warris jako mała dziewczynka jeszcze przed obrzezaniem została zgwałcona przez swojego wuja, co było przyczyną pierwszego traumatycznego wstrząsu w jej życiu (drugim było właśnie obrzezanie) . Później zaś -już jako osoba dorosła i popularna modelka -pojechała do Somalii, by spotkać się z rodziną (m.in z matką). Przekonała się wówczas o niesamowitych różnicach w psychice między nią a jej matką i resztą rodziny. Tego rodzaju pominięcia sprawiają, że moim zdaniem książka jest zdecydowanie lepsza od filmu.