Pierwszą rzeczą na którą naprawdę warto zwrócić uwagę jest animacja. Wygląd bohaterów, miejsc, zjawisk jest przecudowny. Istny raj dla oka! Wiele scen jest bardzo barwnych, utrzymanych w pięknych, wysublimowanych kolorach, ale większość „Krainy Lodu 2” jest mroczna, utrzymana w ciemnych barwach. Szczególnie te momenty, gdy Elsa wyrusza sama kontynuować wyprawę. Mimo to całość nie traci na uroku, wręcz przeciwnie. Zaryzykuję stwierdzenie, że są one tak samo ładne, a nawet miejscami bardziej dające do myślenia. A właśnie, moment, gdy Elsa ujarzmia żywioł wody - cud, miód i maliny!

Piosenek było bardzo dużo z naciskiem na bardzo. I są one naprawdę dobre, (polskie tłumaczenie czasem niezbyt pasuje do melodii, ale cóż), jednak odniosłam wrażenie, że wiele z nich brzmi o wiele lepiej samoistnie, bez filmu. Robi wtedy o wiele większe wrażenie i brzmi... lepiej. Bardziej efektownie. Chociażby „Into the Unknow” - chociaż ona i tak jest jeszcze jedną z najbardziej rzucających się w oczy piosenek - uwaga, uwaga, najlepiej brzmi w wykonaniu zespołu Panic! At the disco (można usłyszeć podczas napisów końcowych). Oprócz tego według mnie Katarzyna Łaska zaśpiewała to z większym rozmachem niż Idina Menzel.

Wracając, jest wiele utworów, takich jak na przykład „Home”, które doceniłam dopiero słuchając soundtracku. Inne zaś brzmiały lepiej podczas filmu. „The next right thing”, „Lost in the woods”.

Pominę tutaj fabułę, bo o niej przeczytacie wszędzie. Boli mnie natomiast to, co zrobiono z Elsą. Jest to postać, którą w jedynce się pokochało, miało się wrażenie, że zajmuje cały film, chociaż pojawiała się tylko parę razy. Po prostu skradła ekran. Natomiast tu... pomimo „większego” poznania jej, mam wrażenie, że poznałam ją lepiej w jedynce. Tu nie robi show, niestety. Chociaż jest jej pełno, nie ma jej prawie wcale. A chciałabym więcej.
Do tego jej wygląd i stroje... O matko, tego się nie da ścierpieć, to wygląda koszmarnie! Góry sukienek ma fajne, za to dół każdej wygląda kiepsko. Przerobiłabym je na najlepiej spodnie, ewentualnie na inny krój.

Pierwsze skrzypce w „Krainie Lodu 2” gra bez wątpienia Anna. Ma charakter, króluje na ekranie i dobrze wygląda! Fryzury świetne, stroje też.
Jedynka miała być o Annie, a stała się historią Elsy. Tu na odwrót.

Nie mogę pozbyć się wrażenia, że film był za krótki i za mało czasu poświęcono siostrom. Szczególnie na początku, gdzie są jeszcze Olaf (naprawdę żałuję, SPOILER że zginął tak późno, a jeszcze przywrócono go do życia), Sven i Kristoff. Bohaterów jest za dużo, przez zbyt długi czas.

Zawiedziona jestem zakończeniem filmu, to... nie jest umotywowane w żaden sposób, wzięło się z nikąd. Ani nie spełnia oczekiwać, ani nie pasuje.

Pomimo pewnych zarzutów względem tej bajki, naprawdę świetnie się bawiłam i wyszłam z kina bardzo zadowolona. Nie uważam, aby był to zmarnowany czas, wręcz przeciwnie.