Całkiem udana trawestacja przedstawienia kabuki. Postacie zostają potraktowane ironicznie,
ukazani jako zwykli ludzie z całą masą wad. Taka dekonstrukcja skutkuje tym, że film można
śmiało zaliczyć do shomingeki, które jest odpowiednikiem jewropejskiego realizmu
spolecznego. Świetnie pokazuje też ona, że w społeczeństwie o tak ugruntowanej hierarchi
społecznej występują różniste dewiacje.