Kobieta na zdjęciu 34 (widniejąca jako Jeanne Moreau w roli Catherine) to Marie Dubois!

Szkoda że się nie odnaleźli w miłości ale oni chyba nawet nie wierzyli że to jest możliwe.

bardziej w kierunku dziwaczności: niektórym może się podobać - mi niezbyt.

Cała ta historia wydaje mi się bardzo niewiarygodna, by nie powiedzieć - dziecięco naiwna.

Trudno ocenić fabułę filmu i jego twórców skoro oparty jest na literackim pierwowzorze, na podst. książki H.P. Roche, której nie czytałam, zatem nie mogę również ich porównać.
Niemniej jednak ocenię film pod względem technicznym i opiszę moje wrażenia na temat samej historii w nim zawartej, jako takiej.

Film jest...

Truffaut nakręcił adaptację amerykańskiego kryminału pt. "Strzelajcie do pianisty", po której to zarzucano mu zdradę nowofalowych "ideałów". "Jules i Jim" to jego trzeci film i zarazem dzieło, po którym znowu Truffaut otrzymał "owacje na stojąco".
Paryż roku pańskiego 1912. Francuz Jim poznaje Niemca o imieniu Jules...

Ten film mieści w sobie wielkie pokłady nieuzasadnionego wdzięku, pan Truffaut zna się na rzeczy.

Przy całym moim uznaniu dla Jeanne Moreau,
ona tak posągowa, ani przez chwilę nie była dla mnie "żywiołem"

Jak w temacie: poszukuję filmu lub potwierdzenia, że "Jules et Jim" to pierwszy film w historii kina pokazujący problematykę trójkątu miłosnego. Choć wydaje mi się, że wcześniej coś było…

Będę wdzięczna za pomoc !

W ogóle lubię filmy z lat 60 - ch

Zwiedziony opisem filmu, wybrałem się na niego i wyszedłem po godzinie, co i tak było dobrym wynikiem. Film to totalne nieporozumienie.

parę uściśleń: nie do Grecji, lecz do Dalmacji, ówcześnie cesarstwa austro-węgierskiego, a domek w górach, w którym zamieszkują mieści się oczywiście w Austrii, Jules jest Austriakiem

Warto zobaczyć klasykę w kinie.

Zapraszam (:

http://www.kino-orzel.pl/w-kinie-jeremi/

Po przeczytaniu książki można stwierdzić iż Truffaut zbyt sztywno trzymał się powieści. Początek który miał być szybkim streszczeniem akcji z pierwszych kilkunastu stron wydał się nieciekawy i zbyt szybki. Dopiero gdy pojawia się Catherine akcja zwalnia a film zyskuje na tym wiele. W sumie jednak można było dużo dodać...

Być może to już ostatnia szansa na obejrzenie tego filmu na ekranach polskich kin w związku z czym tym bardziej zapraszam do Klubu Filmowego w Gdyni na projekcję.

Więcej informacji na naszym blogu.

Czytam komentarze pod filmem i wszystkie pozytywne. Myślę – obejrzę, klasyka w końcu, to się trochę odchamię. Ale już pierwsze 15 minut wprowadziło mnie w niemałą konsternację. Skąd on wytrzasnął takie charaktery? Przecież takie rzeczy się nie dzieją naprawdę. A sportretowana tam kobieta to już w ogóle jakaś masakra....

Zwiedziony opisem filmu, wybrałem się na niego i wyszedłem po godzinie, co i tak było dobrym wynikiem. Film to totalne nieporozumienie.