Film strasznie płytki, wiele wątków tylko zaznaczonych, nie rozwiniętych. Niby ten Frankenstein samotny był, ale gdzie to pokazane, jakieś wewnętrzne rozterki? Na końcu (tak to zrozumiałam) oznajmia swoją miłość Pani naukowiec - i skąd ta miłość w dwa dni? bo opatrzyła mu ranę? para gargulców niby zakochana, dlatego ona chce podążyć za ukochanym do raju - i po co taki wątek, tylko parę spojrzeń między nimi wymienionych i scena jej śmierci.

A największy absurd to to że wydaje się jakby siedzibę gargulców od kryjówki demonów dzieliły jakieś dwie ulice. (scena gdy Frankenstein ich tam prowadzi ulicami miasta). Oczywiście gargulce nie skapnęły się, że jest tam wielka dziura z tysiącami sprowadzanych tam od lat, a może nawet i dekad truposzy,

Aktorsko też średnio, tylko Nighy jakoś daje radę, Eckhard strasznie zawodzi.

Rozumiem, że film opiera się głównie na efektach, ale i one nie powalają z nóg. W demonach straszne jest jedynie to jak bardzo są sztampowe i kiczowate.