Po co? Żeby błysnąć jak ty?

Nie. Żebyś nie nudził, jak dotąd.

No pewnie lepiej ograniczyć się do zwykłej krytyki. Tak jest łatwiej. Nie można podważyć argumentów, których nie ma....

Co rozumiesz jako argument? Ktoś kto ma klapki na oczach weźmie do ręki ciężki, szklany kubek i pomyśli że jest pełny. Ktoś kto widzi zobaczy od razu że jest pusty

Twierdzenie: Kubek jest pusty.
Koleś z klapkami na oczach: Nie widzę.
Logiczny argument potwierdzający twierdzenie: Spróbuj wylać zawartość... SOBIE NA RYJ!!!

Wylanie zawartości na ryj nie należy już do tej metafory, nie możesz zrobić więcej niż ja, obaj jesteśmy widzami, tylko ty masz te klapki

Z reguły ten, kto mówi, że inni mają klapki na oczach, sam je ma. Dobra, gadka z tobą nie ma sensu. Pozdro. 8,5 jest tak, czy inaczej.

"8,5 jest tak, czy inaczej."

:(

i w dodatku jedenaste miejsce w rankingu

:/ :/ :/

to chyba dobrze

Niedobrze

O przepraszam!
Krytyka polega na rzeczowym i konstruktywnym wyliczaniu zalet i wad. Tym przekomarzankom do krytyki jeszcze daleko.

Nie popadajmy w skrajności, ale w sumie chciałbym przeczytać Twoją interpretację filmu z Seagalem robiącą z niego arcydzieło, byłoby zabawnie i myślę, że nie tak łatwo. Pozdro

Hmm

Zinterpretować można każdy film, co nie oznacza, że każdy jest arcydziełem. Jestem pewien jednak, że nawet film z Seagalem opiera się na jakiejś podstawowej prawdzie i coś sobą reprezentuje. Sposób jednak, w jaki to reprezentuje, nie koniecznie może przypaść każdemu do gustu. Po prostu... nie ma, czegoś takiego jak "film bez sensu", każdy film ma sens, tylko nie każdy charakteryzuje się super oryginalną, tajemniczą i mistyczną formą, która ów sens przedstawia.

Tak, i Incepcja mogła być na prawde dobrym filmem, a jest tylko dobrym

Incepcja na razie jest filmem rewelacyjnym ale z czasem może osiągnąć status Arcydzieła

Chyba dla nieświadomych pojęcia oraz terminów sztuki, albo dla dzieciaków którzy jarają sie słabym kinem akcji w dodatku robionym pod publike bo tak to wygląda w tym przypadku niestety ! Nolan pokazał swój talent w Memento! ,Incepcja jest tym czym jest np kill bill Tarantina czyli słabą zagrywką dobrego reżysera żeby wkręcić masy ludu niby ambitną produkcją tylko po to żeby zgarnąć jak najwiecej hajsu - przecierz to Nolan wiec klasa sama w sobie i musi sie podobać! mi natomiast nie podobają sie tak zagrywki - zobaczymy co pokaże następnym filmem , jeżeli bedzie to kolejny zmarnowany zajebisty i oryginalny pomysł to znaczyć bedzie że pan reżyser schodzi na psy albo poprostu same pomysły go już przerastają, choć bardziej wydaje mi sie że korzysta ze swojego fejmu i wciska ludziom plastik bo takie mam wrażenia po tej produkcji - a szkoda !

Cytując definicję 'arcydzieła' z Wikipedii:
"Arcydzieło – dzieło kultury, które zostało uznane przez odbiorców lub publiczność w pewnym dłuższym okresie za wyróżniające się na tle innych dzieł (literatury, muzyki, filmu, sztuk plastycznych) lub za doskonałe w swoim gatunku. Status arcydzieła nadają odbiorcy w procesie recepcji. Arcydzieło może realizować pewne obowiązujące w danym czasie standardy artyzmu, często jednak jest na tyle oryginalne, że je przekracza. Stąd też liczne dzieła kultury zostały uznane za arcydzieła dopiero wiele lat po ich powstaniu – zostały bowiem początkowo odrzucone przez odbiorców jako bezwartościowe.

Jedną z cech arcydzieła jest jego duża pojemność znaczeniowa – semantyka dzieła jest wciąż reinterpretowana w zmieniających się okolicznościach historycznych i społecznych.(...)"

A zatem, po zaznajomieniu się z tą definicją wydaje się oczywistym, że "Incepcja" jest zbyt świeżym filmem by móc ją nazywać arcydziełem, za to w przyszłości może za takowe zostać uznana.

Co do reszty, to mamy zgoła odmienne poglądy. Widziałem wszystkie dotychczasowe filmy Nolana i ja z kolei, z tych pełnometrażowych, za najsłabszą produkcję sprzedającą się głównie dzięki nazwisku reżysera uważam "Prestiż".

Rozbieżność naszych indywidualnych odczuć względem tych filmów pokazuje też, że uznanie filmu arcydziełem nie będzie oznaczać, że każdy z nas uzna film za wybitny. Ani tym bardziej, że się nie zestarzeje.
Rok temu miałem przyjemność zobaczyć w kinie "Obcego" - film powszechnie uznawany za arcydzieło, który pokochałem w dzieciństwie. Cóż, teraz nie zrobił takiego wrażenia. Wracając usłyszałem narzekania na naiwność sceny ukazującej Ripley wracającą po kota (tłumaczenie - "Wiesz, ale wtedy to nie był jeszcze schemat.. Od tego się zaczynało" - usprawiedliwianie jakości wiekiem produkcji), a sam za głowę się złapałem przy próbie duszenia zwiniętą gazetą.

Arcydzieło arcydziełem, ale co komu po etykietce jeśli film nas nie ruszy?

No tak w dzieciństwie uwielbiałem różne filmy np terminatora 2 które podchodzi pod te miano Arcydzieła ale jest w nim kilka rzeczy które mi tam nie pasują, tylko że dostrzegam to dopiero teraz, bo jak dobrze ktoś to ujął w definicji tego słowa na wikipedi

" dzieło kultury, które zostało uznane ... za doskonałe w swoim gatunku "

To tłumaczy wszystko, że ten film nigdy na to miano nie zasłuży. Druga sprawa do tego słowa trzeba niestety dorosnąć - dzieciak powie ci że Arcydziełem jest np Avatar bo przykładów na to są setki i to dokładnie na tym forum - tylko co te słowo wtedy oznacza ? każdy interpretuje je na swój sposób dla mnie ma najwiekszą wartość i przypisałbym je tylko kilku produkcjom, ale to moje osobiste odczucia zazwyczaj nie zgodne z wiekszością tzw odbiorców lub publiczności

" dzieło kultury, które zostało uznane ... za doskonałe w swoim gatunku "
IMO to furtka w definicji pozwalająca na nazywanie arcydziełem filmów dość ubogich treściowo. Nie przeczę, że "Obcy" to doskonały monster-movie, ale czy on do czegokolwiek skłania?

Uważam że arcydzieło musi być dla widza czymś ważnym - nie tylko doskonałą rozrywką czy łamigłówką, ale też ważnym bodźcem lub pretekstem do rozważania tematów które ciężko z kimś poruszyć. Osobiście chyba nie znalazłbym takiego filmu w swoim życiu, a uogólnianie tego terminu dla większej grupy uważam za bezsensowne. Jeśli ktoś będzie mógł coś takiego doświadczycdzięki "Incepcji", to niech będzie jego osobistym arcydziełem.

Poza tym - pełna zgoda.

Racja. Mnie też troche szkoda tego zmarnowanego pomysłu

mehehehehehehe

No

wróć lepiej już do tych filmów z Seagalem i doszukuj się głębokiego przesłania

A ty szukaj go w Incepcji

aby interpretacja/ hipoteza była w miarę rzetelna to,powinnieneś się sam pokusić o pozbijanie argumentów kontrargumentami.
od nikogo raczej się nie doczekasz tutaj takiego ruchu,a własnoręczny zamach jest zawsze pobudzający i odświeżający przy grzechu intelektualnej pychy;]

np ja na twoim miejscu postawiłbym sobie pytanie, na czym właściwie opieram przekonanie ,że cobb jest winny śmierci żony?na poszlakach wyłącznie ,nawet nie wiemy czy taka śmierć miała miejsce.katharsis oparte być może na konfabulacji bohatera,to nie są wspomnienia nawet,tylko historia dla słuchaczy.prawdziwa czy zmyślona?tu masz pole do błyśnięcia ;]

Cobb jest winny śmierci żony, bo zrobił na niej incepcję ( dlatego później wiedział ,że jest możliwa ). Po zrobieniu na niej incepcji, udało mu się ją przekonać, że świat w którym żyje jest tylko snem, ale "incepcja" zakorzeniła się w niej tak głęboko, że nawet po wybudzeniu wydawało jej się, że dalej śni.

Teoretycznie miał dobre chęci, ale jakby nie patrzeć macał przy psychice małżonki i jej światopoglądzie...

wszystko fajnie i pięknie,tylko zapominasz o jednym,tych wspomnień/relacji o zdarzeniach scenarzysta nie sprzedaje w formie zwizualizowanych ,na własny użytek ,przemyśleń bohatera o minionych chwilach,tylko są ukazane jako ,tylko i wyłącznie,opowieść dla kogoś.

nie wiem ,jakim przykładem z kinomatografii się posiłkować by było przejrzyście.ale spróbuje na przykładzie wymyślonym ,gdy mamy więźnia ,który współwięźniom opowiada jaki to jest niewinny ,przedstawia zupełnie inny ,inny od tych rejestrowanych przez duszną kamerę 'autentycznych' ujęć przestępstwa , bieg zdarzeń.
chociażby 'podejrzani'.

w incepcji brak owej neutralnej relacji, zimnego oka kamery.jest tylko opowieść.

czyli wnosisz, że Cobb w swoich opowieściach mógłbyć dla siebie nie obiektywny i wziąć cała winę na siebie?

czyli wnoszę,że pewne sytuacje w incepcji nie miały nigdy miejsca w rzeczywistści i zostały przez cobba wymyślone ;]

ale ten 'niuans' ,ewentualny, miał być raczej przykładem dla twórcy powyższej ineterpretacji,na to ,że nie wszystko jest takie jasne i zanim się oprze wyjaśnienia na oczywistościach,powinno się wpierw wyrugować kontrowersje z teorii ;]

Bez przyjęcia pewnych założeń to my nic nie wiemy, bo praktycznie wszystko w tym filmie można podważyć. Różnica polega tylko na tym, kto jaki punkt zaczepienia sobie obierze.

punkt widzenia scenarzysty jest najistotniejszy.

przypomniał mi się film 'escapist' ,podobnie podejmujący wątki wydarzeń i ich możliwego przebiegu.

"wszystko fajnie i pięknie,tylko zapominasz o jednym,tych wspomnień/relacji o zdarzeniach scenarzysta nie sprzedaje w formie zwizualizowanych ,na własny użytek ,przemyśleń bohatera o minionych chwilach,tylko są ukazane jako ,tylko i wyłącznie,opowieść dla kogoś.

nie wiem ,jakim przykładem z kinomatografii się posiłkować by było przejrzyście.ale spróbuje na przykładzie wymyślonym ,gdy mamy więźnia ,który współwięźniom opowiada jaki to jest niewinny ,przedstawia zupełnie inny ,inny od tych rejestrowanych przez duszną kamerę 'autentycznych' ujęć przestępstwa , bieg zdarzeń.
chociażby 'podejrzani'.

w incepcji brak owej neutralnej relacji, zimnego oka kamery.jest tylko opowieść."

Trochę nie rozumiem, tego co w ogóle masz teraz na myśli. Że niby co? Cobb kłamie? W incepcji Cobb nigdy nie twierdzi, jakoby był nie winny, ale też do pewnego momentu nie mówi Ariadne całej prawdy. Na pierwszym poziomie snu, gdy Cobb opowiada Ariadne o samobójstwie Mall, Ariadne mówi mu jasno "nie jesteś odpowiedzialny, za myśl, która ją zabiła", wtem można ujrzeć dość interesujące spojrzenie Cobb'a, który wie, że jest inaczej. Dopiero w limbo Cobb wyznaje prawdę, że Mall popełniła samobójstwo przez niego. W sumie to teraz nie bardzo wiem, o co chodzi w tym etapie wymiany postów.

kino ,na miarę swoich możliwości,stara się imitować życie człowieka ,które jest pełne rozróżnienień prawda czy fałsz,kłamca czy prawdomówny itede ,nie możemy z góry zakładać ,że incepcja próbuje ustanowić w tej kwestii nowe standarty i opierać się na modelu idealnym,który zakłada jedynie np prawda i prawdomówny.

chodzi mi o to,że jeśli to fałsz /śmierć mal to ubywa ci sporych rozmiarów kamień z fundamentu twojej teorii, para katharsis i wolność od winy/przebaczenie.,

sorry ,że ci mieszam akurat tym przykładem ,bardziej chodziło mi o to,czy nie chciałbyś w inny sposób pociągnąć tematu i postawić kontrargumenty samemu.tym samym dając kilku 'niefrasobliwym' userom przykład,że można znaleźć słabe punkty jak się chce ;]

oczywiście,że to wciskanie im broni w ręce,ale niektórzy i tak co najwyżej sami sobie krzywdę zrobią niż zaszkodzą.

Na prawdę, ale ciężko jest mi zakumać Twoją koncepcję. Mówisz mi, abym sam spróbował podważyć to co napisałem, ale na prawdę nie do końca rozumiem, jakim sposobem, mam tego dokonać. Moja interpretacja opiera się na założeniu, że opowieść Cobb'a była prawdziwa. Gdybym teraz założył, że nie jest prawdziwa i że on kłamał, to cały film musiał bym rozkminiać od punktu zero z totalnie nowym założeniem, a uwierz mi, tego robić mi się nie chcę. Widzę, jednak, że Ty masz coś już uporządkowane, więc jak możesz to zapodaj to co masz na myśli, rozwiń swoją koncepcję, ale proszę, nie zmuszaj mnie, do tego, abym musiał męczyć się próbą zrozumienia Twojego toku myślenia.

z męczeniem przy myśleniu ,jak na osobę która wydestylowała z incepcji tyle treści mądrych i niedostępnych dla zwykłych zjadaczy chleba ,to raczysz żartować nie? ;]

no skoro nie dopuszczasz możliwości zaistnienia innych zjawisk psychologicznych
poza tymi ,których doświadczasz na codzień to, trudno,niech tak zostanie.a może i nawet jest to ,dosyć budujący przypadek ;]

inaczej

[...] Na pierwszym poziomie snu, gdy Cobb opowiada Ariadne o samobójstwie Mall, Ariadne mówi mu jasno "nie jesteś odpowiedzialny, za myśl, która ją zabiła"[...]
czy jesteś przekonany na 100 % ,że nie istnieją takie motywy w działaniu bohtera by nie mógł okłamać ariadne?

dodam ,że jesteśmy jakby nie było świadkami przestępstwa a bohater nie jest kryształowej prowiniencji;]

Nie wiem, tylko po co miał by ją okłamywać. Zresztą w limbo i tak się przyznał przed sobą (Mall) i przed Ariadne, co w efekcie nadało sens całej historii. Poza tym, reżyserskie zagranie, gdzie postacie oszukują samego widza i tak na końcu zawsze jest wyjaśniane. Tutaj Nolan nie skorzystał z tej zagrywki. Owszem, na początku widz nie wie, że Mall zginęła przez Cobb'a i nawet sam Cobb o tym nie wspomina, ale w limbo wszystko staje się jasne.

zwykle ludzie mówią nieprawdę by coś ukryć przed innymi,przekształcić rzeczywistość.


ciekawe ,że wspominasz o tej winie śmierci,przypomina to 'misery' gdy czytelnik ,obwinia pisarza o śmierć bohatera.z pewnością cobb jest winny śmierci mal,bo ją wymyślił.

a ja jestem przeciwnego zdania,właśnie w incepcji nolan skorzystał z tej zagrywki,zresztą jest to chyba jego ulubiona obsesja np 'stary' chińczyk w prestiżu wykonujący niemożliwy do przeprowadzenia w jego wieku numer z akwarium.

no i nie możemy być pewni ,że na końcu nie ma wyjaśnienie,a nawet ja jestem przekonany ,że ono tam jest.
może miałeś tak jak i ja,i wypatrywałeś verbala kinta wśród lin ;]

Dlaczego Cobb miałby wymyślić Mal, jej śmierć, a później się jeszcze o to obwiniać? Czy może Mal istniała naprawdę, a tylko jej śmierć została wymyślona? W takim razie nasuwa się kolejne pytanie. Co działo/stało się z Mal? Rozumiem gdyby został poddany incepcji, wtedy to jeszcze miałoby dla mnie sens.
Tak czy inaczej jak możesz to rozjaśnić troszkę tę kwestię.

Właśnie... bo ja sam do końca nie kumam, o czym właściwie gadam. A właściwie kumam, ale jest to dla mnie trochę bez sensu. Cobb wymyślił śmierć Mall. Sorry, ale to brzmi, jak zupełnie nowy element fabularny, tylko że, gdyby to był element fabularny, to było by to poruszone w filmie. Ja odpadam, ten wątek nie ma jakoś dla mnie sensu, a przynajmniej domyślanie się o co właściwie chodzi. Schab -jeżeli masz na głowie inną interpretację to ją zapodaj, jeżeli nie, to nie.

z tymi interpretacjami to będzie ciężko,było ich wiele ,no i właśnie sporo z upływem czasu odpada albo odrzucam ponieważ zbyt wiele należałoby nagiąć z tego co jest w scenariuszu,a jak dla mnie jest to,materia nie do złamania.z szacunku.
dla tego incepcja jest dla mnie fenomenem,osobistym bo osobistym ,ale zawsze.

z ostatnich,przy której się upieram ostatnio to ,w skrocie , że saito po prostu celowo i z premedytacją został uwięziony na pewien okres czasu .w celu?skruszenia ?zrozumienia?kto wie.

jak dla mnie ważny jest tekst 'czy przyszedłeś mnie zabić?' w jakimś tam stopniu nawiązuje do mitu o minotaurze w labiryncie.

'dlaczego Cobb miałby wymyślić Mal, jej śmierć, a później się jeszcze o to obwiniać?'

dla ukazania siebie jako osoby z bagażem negatywnych doświadczeń osobistych , o mocno zakorzenionych więziach społecznych a przez to podatnej na nacisk,jakim jest obietnica przywrócenia utraconych relacji rodzinnych.
taka fikcyjna biografia jest podaniem na tacy gotowego scenariusza ,który wykorzysta przeciwnik, w tym przypadku akurat osoba potrafiąca obronić się przed ekstraktorem,przejmująca na siebie rolę tkacz iluzji ;]
potrafiąca przejąć plan dream machine.
to chyba dosyć korzystna sytuacja,wiesz na jakich motywach opiera się fałsz ponieważ sam go nakreśliłeś,a jeżeli ktoś mówi ci o żonie dzieciach itede których w rzeczywistości nie posiadasz wiesz z automatu ,że to nie jest real .i nie jest tu potrzebny żaden bączek ;]

'Czy może Mal istniała naprawdę, a tylko jej śmierć została wymyślona? '

myślę ,że taka osoba jak mal istniała -jest jedna jedyna scena ,której nie potrafię skreślić by do końca by pewnym ,iż jest ona wyłącznie postacią fikcyjną to ,przebitka cobba obejmującego mal na moście w paryżu .i ten kadr spełnia moje oczekiwania odnośnie ukazywania wspomnień w kinie.

natomiast wszystko czym cobb karmi ariadne jest fikcją,a przy tym opowieścią o narodzinach hmm fałszywej,perfekcyjnie wykreowanejj projekcji podświadomości .jestem pewien ,że projekcja mal jest typem kobiety jakim nigdy nie była rzeczywista mal,jest jej cieniem.

być może śmierć projekcji jest przetworzonym momentem rozstania w realu.upadek -zdrada?hmmm możliwe.

'Co działo/stało się z Mal? Rozumiem gdyby został poddany incepcji, wtedy to jeszcze miałoby dla mnie sens. '

ten frag opowieści cobba jest właśnie o narodzinach projekcji,tak naprawdę cobb opowiada o procesie twórczym ,który zakończył się pełnym sukcesem,pallas atena ,deus ex machina - śmierć na torach jest jakby wypaleniem projekcji w pamięci cobba,tak by nie zapomniał aktu tworzenia i efektu końcowego.


oczywiście też strzelam ,na miarę własnego pojmowania i wyuczonych schematów ;]

Odniosę się tylko do jednego fragmentu:
"jestem pewien ,że projekcja mal jest typem kobiety jakim nigdy nie była rzeczywista mal,jest jej cieniem."
To akurat nie powinno dziwić - mówimy o wspomnieniu Mal, a nie o żywej postaci. A pamięć jak to pamięć - bywa ulotna i wybiórcza. Cobb wspomina Mal przez pryzmat swojej porażki, swojego poczucia winy za jej śmierć i złości, frustracji w związku z osamotnieniem dzieci. Dlatego w filmie widzimy ją oczami Cobba jako famme fatale.

bardziej mi chodziło o to,że na podstawie prawdopodobnie realnej postaci cobb stworzył niezależny byt,dzielący z rzeczywistą mal jedynie powierzchowność.

oczywiście jestem ciekaw frag na poparcie owego 'A pamięć jak to pamięć - bywa ulotna i wybiórcza'
;]
nie przypominam sobie konfrontacji wspomnień z rzeczywistością,ale jestem otwarty na odpowiednie wskazania i cytaty z filmu.

dlatego też tu ślęczę od roku,by w rozmowach wyłapywać istotne elementy ,które mi umykają z racji pewnego zapatrzenia na inne kwestie.

'A pamięć jak to pamięć - bywa ulotna i wybiórcza' ;]
Dowód powiadasz... Wczoraj miałem dwa argumenty za tym twierdzeniem - jeden "bo jesteś gupi", a drugiego zapomniałem. ;)
Może mam sklerozę, ale po prostu często tego doświadczam. Dla mnie jest to niemniej prawdziwe, niż objawienia dla świętych. :)


Uznałem Mal za wspomnienie, ponieważ nie jest postacią biorącą udział w akcji, Cobb wspomina o jej śmierci, zaś Artur po kolejnym jej "ataku" każe Cobbowi o niej zapomnieć (wzięte przeze mnie z pamięci). Rzeczywisty jest Cobb i to on mierzy się ze wspomnieniem swojej zmarłej żony w limbo, gdzie Mal więzi Ariadne i nakłania Cobba do pozostania przy jej boku.

P.S.
Nie wykluczam Twoich przypuszczeń, ale żeby je zweryfikować musiałbym ponownie obejrzeć cały film, a nie jestem w jego posiadaniu.

;]
nie chodziło o dowody ,tylko o frag z filmu ,które można by podpiąć pod tą oczywistość o pamięci .

pewnie kiedyś byłeś dzieckiem i pamiętasz może,że aby kłamstwo było przekonujące musi być wiarygodne,a im bardziej złożona jego konstrukcja tym lepiej dla kłamcy gdy, dopracuje je w szczegółach.

scena otwierająca incpecję-wyrzucony na brzeg cobb 'jedno musicie o mnie wiedzieć' ,obok dzieci budujące zamki z piasku.wiedzieć ,że jest improwizującym dzieciakiem,tworzącym z tego co przyniesie fala ;]

ps.akurat na ciebie liczyłem,mniej pseudofilozofii więcej cyberpunka .zaś fail ;P

Wszystko to co piszesz miałoby sens, gdyby Cobb chciał się przede-wszystkim bronić przed ewentualnymi atakami na jego umysł. Ale on przecież zajmuje się włamaniami do "snów". W tym przypadku Mal może tylko przeszkadzać, nie dość że jest widoczna dla każdego, nie tylko dla Cobba. To jeszcze ingeruje w wykreowany przez architekta świat.
Ogólnie przynosi więcej szkód niż korzyści.