Role

Pomimo, że Cate Blanchett pojawia się we wszystkich trzech częściach trylogii "Hobbita", na planie spędziła tylko 8 dni produkcji.

Błędy w filmie

Ślady krwi na twarzy Thranduila zmieniają się kilkakrotnie podczas scen bitwy.

Po walce Thorina z Azogiem rany Thorina znikają.

W scenie, w której krasnoludy wybiegają z Góry Erebor, biegnący wśród nich Thorin trzyma miecz i tarczę. W niektórych z kolejnych ujęć tarczy czasem nie widać, a czasem trzymana jest przez Thorina na zmianę z mieczem w jednej lub drugiej ręce.

Wysokość postaci Tauriel i Kiliego zmienia się w różnych scenach filmu.

Gdy podczas walki Azog przykłada miecz do klatki piersiowej Thorina, w kolejnym ujęciu z innego miejsca można zauważyć, że miecz wycelowany jest powyżej ramienia krasnoluda.

Kiedy Legolas łapie nietoperza z Gundabadu, by móc dostać się do pobliskiej wieży, przez kilka chwil wisi głową w dół. W tym czasie strzały powinny wypaść z jego kołczana. Gdy jednak elf ląduje na wieży, kołczan wciąż jest wypełniony strzałami. 

Kiedy Legolas wbiega na wzgórze razem z Tauriel, widzimy, że nie ma przy sobie kołczana ze strzałami, ale podczas kolejnego ujęcia i zbliżenia na elfa kołczan nagle pojawia się na jego plecach.

Kiedy Gandalf zostaje uratowany i wywieziony z Dol Guldur przez Radagasta, widzimy, że nie ma przy sobie swojego miecza i kapelusza. Gdy czarodzieje przybywają do celu swojej podróży, w saniach Radagasta możemy zauważyć miecz i kapelusz Gandalfa, mimo że ten utracił je w Dol Guldur.

Na początku filmu Bard zabiera kołczan pełen strzał i biegnie po dachach w kierunku dzwonnicy. Kiedy dobiega na miejsce i wyciąga pierwszą strzałę, można zauważyć, że ma ich teraz tylko cztery.

Kiedy krasnoludy mają odpłynąć z plaży, Fili woła Kiliego, by podszedł. Widzimy wtedy, że łódź unosi się już na wodzie. Później, gdy Fili ponownie woła swojego brata, pozostałe krasnoludy dopiero spychają łódź z kamienistego brzegu na wodę.

Podczas finałowej walki Thorina z Azogiem, w pewnym momencie biały ork zostaje wciągnięty pod lód. Widzimy, że Thorin może zobaczyć płynącego pod lodem Azoga, a ork może bez problemu przebić lód i zranić stopę krasnoluda. Oznacza to jednak, że lód jest zbyt cienki, aby ktokolwiek mógł po nim chodzić.

Kiedy Azog wyskakuje z zamarzniętego jeziora, nie ma na nim ani kropli wody. Pióra przyczepione do jego zbroi także są kompletnie suche.

Podczas finałowej walki Thorina z Azogiem, kształt czubka miecza białego orka zmienia się pomiędzy ujęciami. Gdy Azog staje nad Thorinem, górny czubek jego miecza jest około dwa razy dłuższy od dolnego czubka. Gdy krasnolud wycofuje swój miecz, końce miecza Azoga są już jednakowej długości.

Końcowa część ogona Smauga jest inna od tej, którą można było zobaczyć na początku pierwszego filmu serii, kiedy smok znikał w bramie Ereboru.

W końcowych scenach filmu, kiedy Gandalf i Bilbo jadą konno w stronę Shire, z łatwością możemy zauważyć, że Martina Freemana zastępuje jego niższy dubler.

Kiedy Gandalf jedzie konno do Dale, ma przy sobie jedynie swój miecz, przypasany do prawego boku. Gdy przybywa na miejsce widzimy, że także swój kostur, a miecz jest przypasany do lewego boku.

W retrospekcji Bilbo wspomina głos Smauga, który mówił, że "niemal go kusi, aby pozwolić mu zabrać Arcyklejnot i patrzeć, jak doprowadza Thorina Dębową Tarczę do szaleństwa". Smaug nie powinien jednak znać imienia wnuka króla, którego wypędził z Ereboru. Co więcej, od czasu zdobycia Samotnej Góry Smaug cały czas strzegł swojego łupu i nie wychodził na zewnątrz, a Thorin zdobył swój przydomek wiele lat później, w bitwie pod bramą Morii.

Kiedy Azog zabija Filiego i zrzuca go z wieży, krasnolud spada twarzą w dół. Gdy jednak ląduje na ziemi widzimy, że ciało zabitego leży na plecach, twarzą do góry.

Kiedy Azog wyciąga swój miecz z ciała Filiego możemy zauważyć, że na broni nie ma ani śladu krwi zabitego krasnoluda.

Kiedy Thorin i jego kompania postanawiają włączyć się do bitwy, rozbijają blokujący wejście prowizoryczny mur za pomocą wielkiego złotego dzwonu, który następnie cofa się z powrotem do środka. W jednym z kolejnych ujęć, gdy kamera pokazuje wejście z przodu, można zauważyć, że wewnątrz Góry w ogóle nie ma już dzwonu.

Kiedy Radagast przybywa na pole bitwy razem z Orłami, brud i ptasie odchody pokrywają jego włosy po lewej stronie twarzy, a nie po prawej, jak zawsze do tej pory. Błąd ten wynika z występowania efektu odwróconego ujęcia.

Kiedy Thranduil przychodzi paktować z Thorinem, można zauważyć, że stojące za nim, wykonane przy pomocy techniki cyfrowej łuczniczki wyglądają identycznie.

Kiedy krasnoludy przygotowują się do obrony Ereboru, zakładają na siebie ciężkie zbroje. Później, gdy Thorin zdaje sobie sprawę ze swoich błędów i prosi swoich rodaków, by poszli za nim ostatni raz, wszyscy, w tym także on sam, nie mają na sobie zbroi i wyruszają do walki bez nich.

Kiedy Bard jedzie porozmawiać z krasnoludami, widzimy, że dosiada białego konia z długą białą grzywą. Gdy zsiada z konia i idzie po schodach w kierunku Samotnej Góry, można zauważyć, że stojący z tyłu biały koń ma teraz krótką szarą grzywę.

Gdy Thorin ulega swoim ranom i upada na ziemię, jego ciało kilkakrotnie zmienia swoje położenie pomiędzy scenami. Gdzie indziej znajduje się, gdy jest sam, gdzie indziej gdy znajduje go Bilbo i w końcu gdzie indziej, gdy jego towarzysze przychodzą go opłakać.

Kiedy Gandalf i Thranduil rozmawiają w obozie, król elfów wydaje swoim łucznikom rozkaz zabicia wszystkiego, co poruszy się na Górze. Krótko potem, gdy Bilbo wymyka się z Ereboru by przekazać Arcyklejnot Bardowi i Thranduilowi, w jego stronę nie zostaje oddany ani jeden strzał.

Kiedy na początku filmu Bard ucieka z więzienia, zabiera swój łuk oraz kołczan ze strzałami, który zarzuca sobie na plecy. Gdy kamera ukazuje go biegnącego po dachach budynków widzimy, że trzyma w ręku łuk, ale nie ma przy sobie kołczana. Chwilę później, w następnej scenie, kołczan pojawia się ponownie.

Kiedy Thorin rozmawia z Bilbem, Balinem i Dwalinem przed tronem, przejście jest pełne rozbitych strzał. Chwilę później, podczas ujęcia z oddali możemy zauważyć, że przejście jest gładkie i wolne od przeszkód.

Miejsce kręcenia

Zdjęcia do filmu kręcono w Wellington, Matamata oraz w innych lokalizacjach na terenie Nowej Zelandii. Jednak część scen, w tym te z udziałem Iana Holma i Christophera Lee, którym wiek i stan zdrowia uniemożliwiał tak daleką podróż, zrealizowano w Iver Heath (Anglia, Wielka Brytania).

Pozostałe

Główny okres zdjęciowy trwał od 17 października 2011 roku do 6 lipca 2012 roku. Dodatkowe sceny kręcono od 10 maja do 29 czerwca 2013 roku.

Twórcy planowali pierwotnie zekranizować książkę w formie dwóch filmów, o podtytułach "Niezwykła podróż" oraz "Tam i z powrotem". Podjęta w lipcu 2012 roku, tuż po zakończeniu głównych zdjęć, decyzja o stworzeniu trylogii sprawiła, że środkowy film miał składać się z końca dawnego pierwszego i początku dawnego drugiego. Latem 2013 roku zrealizowano dokrętki, głównie na potrzeby "Pustkowia Smauga". W kwietniu 2014 roku Peter Jackson zmienił także podtytuł ostatniej części na "Bitwa Pięciu Armii".

Łoś, którego w filmie dosiada Thranduil, to w rzeczywistości koń o imieniu "Moose" ("Łoś").

Kiedy Bard Łucznik pokazuje Thorinowi Arcyklejnot możemy zauważyć, że stojący na barykadzie Gloin ma na głowie ten sam hełm, jaki nosił jego syn Gimli w trylogii "Władca Pierścieni".