Kto kiedyś pracował w sprzedaży, ten wyczuje od razu "bluesa" tego filmu. Film sfilmowany prawie w jednym miejscu. A to dlatego, że najpierw była sztuka teatralna Davida Mameta. "Glengarry Glen Ross", w 1984 zdobył Nagrodę Pulitzera, potem go sfilmowano (swego czasu wystawiał to nawet jeden z teatrów w Warszawie). Mamy w tym wypadku podobny problem w postrzeganiu sztuki już na ekranie, jak w przypadku filmu "Testosteron" (tak, wiem, że to nie ten poziom, ale mnie na scenie podobał się bardziej i był łatwiejszy do ogarnięcia, niż film). W każdym razie, wstydzę się, że obejrzałem ten film dopiero teraz. Aktorstwo i aktorzy najgórniejsza półka. Film powinien się podobać. Dla mnie 8/10.