Film zupełnie wyjątkowy na tle aktualnych kreskówek. Bez przemocy, podkreślający jak ważna jest rodzina, wzajemna pomoc, wsparcie innych osób, dostrzeganie tego, co w innych wartościowe. Dory udaje się znaleźć dawno zaginionych rodziców dzięki temu, że jest konsekwentna w dążeniu do celu oraz dzielnie walczy ze swoimi ograniczeniami (brakiem pamięci krótkotrwałej). Niesamowite jest to, że Dory spotyka na swojej drodze mnóstwo bohaterów epizodycznych, którzy są zaskoczeni jej innością, ale są przy tym życzliwi i pomagają jej (każdy na swój sposób) w odnalezieniu rodziny. Cieszę się, że powstał taki film, bo ostatnio w wielu kreskówkach przedstawia się bohaterów, którzy na pozór przyjaźni, knują za naszymi plecami, by potem nas skrzywdzić (Kraina Lodu, Zaplątani, Księga Dżungli, itp.). Owszem, czasami tak w życiu bywa, ale uważam, że nie powinno to być przedstawiane dzieciom jako zachowanie modelowe. Byłam na filmie z grupą 11-12 latków. Wyszli bardzo zadowoleni. Uważam, że na takie produkcje warto zabierać dzieci do kina. Przed wyjściem warto pokazać dzieciakom jakiś film przyrodniczy z Krystyną Czubówną, by wiedziały na czym polega główny wątek humorystyczny w filmie.