Trzeba przyznać, że początek trochę za bardzo rozwleczony, choć może nie powinnam się wypowiadać; na wczorajszy maraton z enemefu spóźniłam się 20 minut i o dziwo nic mnie ważnego nie ominęło. Potem jednak zapowiadało się całkiem dobrze- bohaterowie budzą się w różnych pomieszczeniach; jest tajemniczo, jest klimat, jest ciekawie. Co z tego, kiedy potem reżyser sam strzela sobie w kolana- zagadki nie są złe, ale sposób w jaki są rozwiązywane jest śmieszny- w kilka sekund któreś z nich wpada na to, co można dalej zrobić, jak to rozwiązać, a na dodatek niektóre rzeczy są głupie- sytuacja, kiedy przechodzą przez szyb wentylacyjny- skoro słyszą, że coś się zamyka dlaczego wszyscy nie wychodzą z niego? (Celowo tak okrężnie piszę, żeby nie posądzono mnie o spojler). Niektórzy fajnie giną, inni głupio i bezsensownie. Na dodatek bohaterowie wykazują taką obłudę, głupotę i stopniową nienawiść wobec siebie nawzajem zamiast współpracować. Koniec końców film bardzo płaski, a zakończenie bez polotu, tak jakby twórcy sami nie wiedzieli jak go skończyć. Nie mniej uważam, że film zasługuje na 3 albo 4- za sam pomysł, całkiem dobre zagadki (chociaż szkoda, że tak zrobione po macoszemu), a także niektóre sceny śmierci są dobrze zrobione (szczególnie pierwsza przypadła mi do gustu). Ze swojej strony nie odradzam, choć nie jest to horror najwyższych lotów. Naciągana czwórka z mojej strony.