Właśnie wie wiedziałem czego dokładnie zabrakło i po przeczytaniu twojego postu stwierdzam, że CELU. Ten film to po prostu jakaś głupia gonitwa z dość specyficznym poczuciem humoru (dialogi na prawdę dla dorosłych!!). Na plus jedynie super animacja, ale fabuła totalnie skopana. Przy bajce dla dzieci wystarczyło zrobić, że dobry pokonuje złego i tyle... a może aż tyle?

To że coś jest animowane nie oznacza że jest bajką dla bobasów tak jak nie każdy film fabularny jest filmem sensacyjnym. Walczmy z przyzwyczajeniami - a dobry kontra zły pojawia się w każdej gierce na androida. Dobry Dinozaur nie jest gierką na androida, a głównym złym przeciwnikiem w tym filmie jest przyroda, pokazana bardzo realistycznie. Oderwano animowanemu robakowi głowę? Zgoda, ale w większości filmów zabija się ludzi - aktorów w sposób fotorealistyczny i bardzo przemyślany. Film polecam, a poprawności politycznej nie lubię.

Zgadzam się, ale nie w 100%. Otóż także uważam, że temu filmowi brakło spójności. Niektóre momenty trwają za krótko, niektóre się aż nadto wydłużają. Chociaż nie przeszkadza to aż tak bardzo jak polski dubbing. Nigdy w życiu nie widziałem aż tak złego. Momentami psuje całą zabawę. Momentami jest smutny, ale bez przesady. Oczywiście te wątki wrecz sadystyczne mogliby jednak sobie odpuścić. Nie mniej jednak filmu nie da się nie lubić. Muzyka bardzo dobra, relacja człowiek dinozaur tez zasługuje na uznanie, niektóre sceny są absolutnie mistrzowskie! Do tego dochodzi pięknie wyrenderowana przyroda, krajobrazy, ogólnie wizualnie to najlepszy animowany film ever! Coś czuję, że Annie za osiągnięcia techniczne się posypią:) Warto jeszcze wspomnieć o orginalnej, bardzo dobrej ścieżce dźwiękowej. Duży plus także za przesłanie i garść symboli towarzyszace nam od początku do końca.

Brak głównego złego bohatera jest spowodowany iż jest to film-wędrówka. Osobiście lubię filmy tego typu - główna postać wędruje napotykając co dziwniejszych mieszkańców krainy. Trochę podobnie jak Land Before the Time, 12 prac Asterixa, Dinosaur (2000) czy The Dino King, You are Umasou tudzież Wędrówki z Dinozaurami (przy czym nie twierdzę, że każde z powyżej wymienionych to arcydzieła). Albo komiks, W Krainie Borostworów czy Podróż Smokiem Diplodokiem. Można by nawet pod to podpiąć Władcę Pierścieni - w końcu to jest jedna wielka wędrówka pewnego Hobbita.
Tutaj zamiast walki ze złym charakterem (pomijam pterozaury gdyż je także traktuję jako napotkanych gości) jest walka z lękiem głównego bohatera a efektem tego jest osiągnięcie "mentalnej dojrzałości". Tutaj to burza i Arlo są źli.
To powiedziawszy, było tam kilka naprawdę dziwnych momentów (wspomniane halucynacje). UWAGA MOGĄ BYĆ MINI SPOILERY. Na przykład bardzo upiorny Styrakozaur (?) - ciężko powiedzieć czy mi go żal czy mam się go bać, była to bardzo przygnębiająca postać cierpiąca mentalnie, prawdopodobnie nie będąca do końca świadomą swoich czynów. Ojciec, który stał się nagle bezwzględny oraz to co nastąpiło potem. Dosyć opustoszałe krajobrazy (niskie "zaludnienie", głównie jakieś gryzonie i ptaszory) i postacie wiodące życie jakby gdzieś tam mały Mad Max się zdarzył. Nyctosaurus zjadający stworka w dosyć realistyczny sposób co mogło przerazić szkrabów. Scena z urwaniem głowy też mnie zdziwiła, ale do niej akurat nic nie mam - jeść trzeba a w filmie który z założenia jest dla najmłodszy lepiej jest ukatrupić chrząszcza niż iguanę ;) Tu mogę wspomnieć, że poziom przemocy rzeczywiście był wysoki (co może odstręczać) ale to dla mnie na plus - życie to nie bajka, niech dzieciaki oglądając to pamiętają o tym.
Same dialogi nie były aż tak złe, powiedziałabym, że były na standardowym poziomie. Widziałam gorsze. Ba! Złodzieje Fistaszków tylko w samym zwiastunie chwalą się czymś o wiele wiele gorszym. A najśmieszniejsze jest to, że w oryginale ten krem do pięt to krem do zadka.
Do czego mogę się jeszcze przyczepić to to iż wszystko co się dzieje w filmie to wina głównego bohatera. Matka będzie umierać z głodu a ten albo leży, albo spaceruje albo w ogóle znowu coś zepsuł. Dopiero pod koniec rzeczywiście robi coś nie dla siebie a dla innych.

zgadzam sie, film nie ma tego ciepla ktore maja filmy "pixara", teksty sa jak dla doroslych albo nastolatkow, kilkulatek ma problem z zrozumieniem tej ironii, a co dopiero najmlodsi, osobiscie to pierwszy film z ktorego wyszlismy w czasie seansu, a moje male dziecko nawet Malego Ksiecia obejrzalo. Nie ma celu, pelno negatywnych emocji w nim, przewaza strach, smutek... gdzies chyba sie zgubilo wazny element, ze to bajka dla dzieci. Strata pieniedzy. Bardzo szkoda bo liczylismy na udany seans. A synek chwilami glowe odwracal zeby sie nie patrzec na ekran. Nie polecam. Wrecz ostrzegam, nie dla najmlodszych!!!

Byłem i też stwierdzam, że nie dla najmłodszych. Ponoć w stanach od 9 lat. W naszym kraju też mogliby się zastanowić nad ograniczeniami wiekowymi. W sumie nie wiem od kogo to zależy.
Już zaliczyli wtopę przy "Roman barbarzyńca" gdzie o ograniczeniach nie było mowy, trailer w sumie nie zdradzał za wiele ale po seansie już się nie zastanawiałem co za rodzice poszli sobie na animację do kina a dzieciom kazali czekać przed salą.

Bardzo smutne, że po Inside Out, tak wychwalanym za ukazywanie dzieciom, że smutek czy strach są w życiu równie potrzebne co radość - rodzice nadal uważają je za "negatywne" emocje, przed którymi dzieci trzeba "chronić" :/

to masz pecha, bo dla mnie jedna z lepszych bajek ostatnich kilku lat