Role

Początkowo rolę Edwina Flagga miał zagrać Peter Lawford.

Do roli Blanche Hudson były brane pod uwagę: Tallulah Bankhead, Claudette Colbert, Olivia de Havilland i Marlene Dietrich.

Do roli Jane Hudson były brane pod uwagę: Ingrid Bergman, Susan Hayward (odrzuciła propozycję), Rita Hayworth, Katharine Hepburn, Jennifer Jones, Ginger Rogers i Barbara Stanwyck.

William Frye i Bette Davis próbowali zainteresować reżyserią filmu Alfreda Hitchcocka, ten jednak był zajęty promocją filmu "Psychoza" i pracą nad "Ptakami".

Błędy w filmie

W pierwszej scenie z sąsiadką, panią Bates, telefon zostaje przez nią położony na stoliku do kawy dwukrotnie.

Kiedy Edwin dzwoni do Jane, by umówić się na wywiad, ta mówi mu, by przyjechał do jej domu, lecz nigdy nie podaje mu adresu.

Kiedy Jane jest zszokowana swoim odbiciem w lustrze, zarówno wyraz jej twarzy jak i jej postawa zmieniają się w następnym ujęciu.

Pani Bates składa swoją pierwszą wizytę w domu sióstr Hudson we wczesnych godzinach porannych (Jane przygotowuje śniadanie), lecz gdy wraca do swojego domu przypuszczalnie kilka minut później, cienie na zewnątrz sugerują, że minęły godziny i jest już wczesne popołudnie.

Kiedy w finałowej scenie Jane podchodzi do budki z lodami, jej szminka ma dużo jaśniejszy odcień niż przez resztę filmu. Kilka chwil później szminka znów jest ciemniejsza. Co więcej, gdy Jane tańczy na plaży, gdzie musiało być gorąco, jej lód w ogóle się nie topi.

Po tym jak Jane kopie Blanche, Blanche upada i Jane okrąża ją, by znów zadać kopnięcie, lecz gdy to czyni, jest w tej samej pozycji, co wcześniej. Widzimy, że kopie siostrę z prawej strony ekranu, jednak powinna być po lewej, skoro ją obeszła.

Miejsce kręcenia

Film był kręcony w Los Angeles i Malibu (Kalifornia, USA).

Pozostałe

Peruka, którą Bette Davis nosiła w filmie, wcześniej była noszona przez Joan Crawford w innym filmie. Żadna z aktorek o tym nie wiedziała, gdyż peruka została ponownie przerobiona i Crawford jej nie rozpoznała.

Podczas produkcji filmu Bette Davis miała na planie automat z Coca-Colą, by denerwować Joan Crawford, której zmarły mąż był dyrektorem generalnym Pepsi-Coli. Crawford osobiście zarządzała kampanią reklamową.

W scenie, gdy Baby Jane kopie siostrę, Bette Davis kopnęła Joan Crawford w głowę, w wyniku czego Crawford odniosła rany wymagające założenia szwów. W odwecie Crawford włożyła sobie do kieszeni obciążniki, więc kiedy Davis musiała wlec jej bezwładne ciało, nadwyrężyła sobie plecy.

Występując w talk show podczas promocji filmu, Bette Davis powiedziała dziennikarzowi, że kiedy ona i Joan Crawford po raz pierwszy zostały zasugerowane do odegrania głównych ról w tym filmie, szef wytwórni Warner Bros. Jack L. Warner odpowiedział: "Nie dam złamanego pensa na żadną z tych dwóch starych wiedźm." Opowiadając tę historię, Davis śmiała się sama z siebie. Następnego dnia rzekomo dostała telegram od Crawford, w którym ta napisała: "W przyszłości proszę nie wspominać o mnie jako o starej wiedźmie!"

Finałowa scena na plaży była kręcona w Malibu (Kalifornia), w tym samym miejscu, gdzie reżyser Robert Aldrich kręcił finałową scenę do filmu "Śmiertelny pocałunek" (1955). Gdy Blanche wyznaje Jane prawdę, w tle widać ten sam dom, który został wysadzony w powietrze przez tajemnicze pudełko zawierające materiały wybuchowe w "Śmiertelnym pocałunku".

Bette Davis napisała w swojej książce “This N’ That”, że pierwotnie film miał być nakręcony w kolorze. Bette sprzeciwiła się temu mówiąc, że to zrobiłoby ze smutnej historii ładną opowieść.

Zdjęcia do filmu trwały od 23 lipca do 12 września 1962 roku.

Sceny z filmów z młodą Jane pochodzą z filmów "Parachute Jumper" i "Ex-Lady". Kiedy Bette Davis usłyszała, że do filmu będą potrzebne jej słabe role z tego okresu, Bette (pół żartem) odpowiedziała że każdy z jej ówczesnych filmów będzie dobry. 

W scenach, gdy Jane naśladuje głos Blanche, głos, który słyszymy należy do Joan Crawford, a nie do Bette Davis. Davis nie potrafiła odpowiednio odtworzyć głosu Crawford.