Muszę przyznać, że jestem fanką horrorów, ale żeby obejrzeć dobry horror to trzeba najpierw zobaczyć z 10 kiepskich xD
Tutaj mamy bardzo fajnie poprowadzoną fabułę, banalny ale ciekawy w swojej prostocie pomysł o konieczności utrzymania ciszy przez rodzinę. Do tego naprawdę brzydkie i straszne potwory, które spokojnie mogłyby rywalizować z lokatorem Nostromo. Jasne, że sporo tu nieścisłości, ale chyba nie widziałam jeszcze horroru, który szczególnie mocno przywiązywałby wagę do logicznych faktów. Zupełnie mi one nie przeszkadzały, choć faktycznie sama pomyślałam, że ciąża w takich warunkach brzmi jak przepis na samobójstwo xD
Tym bardziej ta absurdalna sytuacja dodaje pikanterii.
Lapalam się na tym, że sama wstrzymywałam oddech z bohaterami, że odczuwałam lęk i wrażenie osączenia, zamiast myśleć omg kolejny jumpscare. Lubię ten rodzaj uczucia gdy oglądam horror.
Brawo dla Johna Krasińskiego, widać, że chłop wie co robi. Mógł z tego wyjść kiepski koszmarek klasy B, a mamy coś dużo, dużo lepszego i bez kiczu.
Polecam!