Cieniutkie filmidło klasy "C" lub nawet "D". To już nawet nie jest rozmienianie się na drobne Eckharta, a całkowity upadek w gnojowisko. Scenariusz, reżyseria, gra "aktorska" i efekty rodem z filmów Stefka "Onucy" Seagala. Oczy bolą. Uszy więdną. Mózg się lasuje.