Kocham horrory, ale z wiekiem znieczulam się na strach i bardzo trudno wywołać u mnie drgawki czy podskoki podczas filmu. Straciłem już nadzieję, że trafi się film, który wywoła u mnie stan jakiego od dawna poszukuję. Dlatego daję szansę filmom typu "horror" mimo, że sam nie wierzę, że jeszcze coś potrafi mnie przestraszyć.
Blair Witch jest klasykiem w tego typu filmach. Pewnie ze względu na innowacyjność i ujęcia z ręki, które wyśmienicie sprawdzają się przy tego rodzaju produkcji. Dlatego właśnie dałem szansę temu filmowi. Jest to co ma być. Film z rąsi, trzęsąca się kamera, nocne dźwięki, hałasy, krzyki... Ale stary Blair Witch był na tyle wysublimowany, że wierzyło się w to co zarejestrowały kamery bohaterów. Tymczasem w nowej produkcji, trochę to już z deka naciągane. Ma się wrażenie, że siła, która drzemie w lesie jest fizyczna. Nie wyobrażona i spotęgowana przez strach bohaterów, często wyimaginowana i naszkicowana atmosferą jak w starym blair. Tutaj jest taka, jakaś przerysowana. Bo, czym innym jest umieszczanie znaków z patyków, a czym innym już miotanie namiotami (sorry, spoiler). Film nie jest najgorszy, ale może się podobać głównie tym, którzy nie oglądali starego blair ( o ile są jeszcze tacy). Bo są filmy, które dobrze się ogląda tylko raz. Nie da się tak samo obejrzeć Blair Witch po raz kolejny. A tutaj mamy to samo, tylko z innymi aktorami.
Blair Witch był jeden. Zrobił klimat, którego nie da się powtórzyć.
Po Blair Witch 2016 nabrałem jedynie ochoty na kemping w lesie :)