Słabiutko. Tylko dwa momenty w tym filmie podziałały na moją wyobraźnię. Pierwszym był ten, gdy bohaterowie obudzili się w swoich namiotach zdając sobie sprawę, że mimo porannej godziny w lesie wciąż panuje noc (ta świadomość, że noc może się nigdy nie skończyć), a po wyjściu z namiotów odkrywają stosy kamieni i te charakterystyczne figury stworzone z gałęzi. Drugim, już w końcówce, była ucieczka bohaterki przez ten tunel pod chatką. Nawet jeśli nie podobało mi się jak tą scenę zakończono, tak już samo to przebijanie się przez ten częściowo zalany wodą, wąski tunel dla kogoś, kto ma klaustrofobię było dość przerażające...

Ale to tyle z plusów. Ogólnie rzecz biorąc, to ten film pokazuje dokładnie jak... nie kręcić horrorów. Podczas gdy oryginał może do najlepszych nie należy, ale ma stosowną, mroczną atmosferę z piorunującym, słynnym zakończeniem, gdzie dominuje niedopowiedzenie, tak tutaj autorzy nieudolnie próbują to odtworzyć dodatkowo jeszcze wydłużając całe to zakończenie do męczących 30 minut. Ostatnie pół godziny to jest męka. Nie dość, że na ekranie często niewiele widać, to na dodatek wszystko utrudniają te jakże kiczowate wstawki z zacinającym się obrazem w kamerach noszonych przez bohaterów. Ma się wrażenie jakby twórcy myśleli, że jeśli bohaterzy będą krzyczeć bądź też jeśli krzyczeć będzie ktokolwiek włącznie z odgłosami "z innego wymiaru", to widz się tego przestraszy. Szczególnie jeśli w tym momencie zgaśnie światło albo za oknem rozpęta się burza. Podobnie jeśli protagoniści będą biegać po tym lesie i chatce bez ładu i składu, nerwowo obracając kamerą w oczekiwaniu na jakieś banalne jump scare'y. Nic bardziej mylnego, to tak nie działa.

Do tego wszystkiego dodałbym jeszcze bohaterów, których dziwacznych decyzji nawet nie było mi szkoda oraz samą historię, która kompletnie nic do tematu nie wnosi, a co najwyżej odbiera mu nieco swego legendarnego uroku.

3/10