film
Bez znieczulenia
1978
2h 5m
Dziennikarz wraca z wyjazdu zagranicznego. Nieoczekiwanie jego życie zostaje wywrócone do góry nogami.
Bez znieczulenia
reżyseria Andrzej Wajda
scenariusz Agnieszka Holland, Andrzej Wajda
produkcja Polska
premiera 27 listopada 1978 (Światowa i polska premiera kinowa)
Ranking ról
Po powrocie z zagranicy znany dziennikarz (Zbigniew Zapasiewicz) dowiaduje się, że żona (Ewa Dałkowska) bierze z nim rozwód. Ponieważ nie zna przyczyn decyzji małżonki, nie może się z tym pogodzić. Dodatkowo zaczyna popadać w coraz większe kłopoty zawodowe. Jego wystąpienie telewizyjne i publikacje prasowe nie zyskują uznania. Na... czytaj dalej
Informacje o filmie Bez znieczulenia
studio Film Polski / Zespół Filmowy "X"
tytuł oryg. Bez znieczulenia
inne tytuły Without Anesthesia Międzynarodowy
Rough Treatment Międzynarodowy
Rough Treatment Wielka Brytania
Without Anesthesia USA
więcej
Zdjęcia do filmu realizowano w Warszawie (Polska).
Inspiracją do nadania takiego tytułu była rozmowa A. Wajdy z D. Olbrychskim w czasie, której aktor zwierzając się ze swoich problemów osobistych powtórzył kilkakrotnie zwrot: "bez znieczulenia”, co miało oznaczać, że to, co go spotkało, spadło na niego nagle i nieoczekiwanie.
Na jednej z konferencji prasowych dotyczących filmu pewien radziecki dziennikarz zarzucił filmowi "brak prawdy psychologicznej" Wajda na to odpowiedział wprost "nie o psychologię tutaj chodzi, ale o politykę!". Potwierdzając w ten sposób, że głównym zadaniem filmu było demaskowanie i oskarżanie totalitarnego systemu.
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Zdecydowanie najlepsza scena w filmie, stanowiąca swoiste podsumowanie. Bo czyż nie tak zaczęto postrzegać bohatera w jego kręgach jak to "udowodnił" adwokat żony ? Oczywiście my widzowie wiemy co innego o jego tragicznej historii.
Mamy polski prl-owski sąd cywilny z jego znudzonymi i niecierpliwymi pracownikami. Cały...
Obraz klęski człowieka, którą Wajda zilustrował w „Bez znieczulenia” jest niezwykle sugestywny. W zasadzie nie pozostaje nic innego jak gestem bezradności rozłożyć ręce i jak główny bohater – Michałowski, w milczeniu, z pustym wzrokiem, pogodzić się z gorzkim zakończeniem filmu. Ostatnie sceny zapadają w pamięć...
Film zadający mnóstwo ważnych pytań na tematy, tak naprawdę dotyczące codziennego życia. Wybitna rola Zbigniewa Zapasiewicza. Jednak film niekonsekwentny, i trochę pomieszany. Sporo wątków nie rozstrzygniętych, sprawia, że film jest momentami chaotyczny. Jest tu jednak kilka naprawdę wybitnych scen.
i to jest dla mnie wystarczająca rekomendacja. Na posiedzeniu senackiej komisji (na którą zaproszeni byli m.in dziennikarze Trójki oraz prezeska PR Agnieszka Kamińska oraz obecny dyrektor PR3 Tomasz Kowalczewski) Agnieszka Szydłowska łamiącym się głosem powiedziała te słowa:
"Ja Ci powiem o czym mówimy. Jest taki...
