Gdyby nie mój ukochany aktor Philip Seymour Hoffman wyszłabym po pół godziny. Miło patrzyło
się jeszcze na Grigoriy'a Dobrygin'a. Niestety aboslutnie drewniania i zwyczajnie źle grająca
Rachel McAdams powodowała, że jej szlachetna rola była po prostu śmieszna. Miałam wrażenie,
że jej głównym pomysłem na tę rolę to jest bycie ładną. Kolejny aktor, którego zawsze sobie ceniłam,
czyli Willem Dafoe grał w tym filmie jakby jego jedyną drogą były wcześniej komedie romantyczne
- nie przekonywująco i z jakimś takim skrajnym infatylizmem. Robin Wright to właściwie kalka z
House of Cards, co akurat wyszło na dobre. Daniel Brühl wrzucony chyba na siłę do tego filmu,
żeby był jakiś związek z Niemcami ;) Co do fabuły... niesmowicie się dłużyła, dialogi drętwe,
wstawki z akcji na siłe. Postać złego amerykanina, który niweczy akcje pojawia się bez związku z
niczym, nie czuje tego "jego oddechu" - po prostu jest wciśnięty do fabuły. Jak zawsze pomysł i co
za tym idzie książka bardzo dobry, ciekawy, teoretycznie wciągający, pokazujący różne oblicza
służb ale realizacja... coś nie grało w tym filmie po prostu. Chciałabym, żeby ktoś zekraniozwał tę
książkę jeszcze raz.