Annabelle ma swoje mocne i słabe strony. Bywają mocne sceny przy których można się zlęknąć. Jednak fani strachu mogą być nieco znudzeni. Bo prawdziwe sceny grozy zaczynają się dopiero 50-ciu minutach. Jedną z pozytywów tego horroru było umieszczenie w nim młodych dziewczynek. Chciałbym tutaj przyrównać do innych horrorów w których jako głównych bohaterów umieszcza się przygłupich rozwydrzonych nastolatków których raczej nie da się polubić. Wręcz przeciwnie. Swoim zachowaniem proszą się o śmierć, a przy scenach śmierci trzymamy kciuki powtarzając sobie w myślach "W końcu zdechł". W Annabelle jest inaczej. Tutaj bohaterki to niewinne i nieświadome dzieci które budzą litość i współczucie. Przynajmniej tak jest na początku. Potem nie było się bez głupich scen. Linda wrzuca lalkę do studni w środku nocy, jednak po chwili wraca się by zajrzeć do studni. Nie trudno przewidzieć co się za chwilę wydarzy. Wiele scen jest do bólu przewidywalnych. Jak Janice znalazła liścik pod drzwiami i zanim otwarzyła go to już wiedziałem co będzie napisane. Historia nie jest zbyt logiczna i nie trzyma się kupy. Mullinsowie wymodlili sobie demona w postaci ich zmarłej córki który pojawia się znikąd i opętał lalkę. Nie zbyt przekonywujące. Więc fabuła nieco oklepana. Ogólnie nie zobaczymy tutaj nic innowacyjnego w tej dziedzinie filmów