„Świat bez litości” jest opowieścią uniwersalną - o miłości beznadziejnej, niemożliwej, lecz koniecznej. Jedynej, która absurdalnemu życiu nadaje sens.
Hippo nienawidzi świata, gardzi codzienną zapobiegliwością, gardzi też intelektualnymi dyskusjami. Jest outsiderem. Skłócony z życiem ostentacyjnie manifestuje swą niezgodę na reguły konsumpcyjnego społeczeństwa, w którym sukces mierzy się wysokością konta bankowego, pozycją zawodową, ale w którym brak miejsca na rozterki, na refleksję ani tym bardziej na klęskę. Ten przymus sukcesu jest właśnie zabójczy, on wywołuje niezgodę, on odbiera sens życiu. Wtedy znienacka spada na Hippo miłość. Szalona, nieracjonalna, w zasadzie niemożliwa. Bowiem Nathalie jest zupełnie inna od niego. Ona przynależy do tego świata, którym on pogardza; ona tego świata nie zamierza opuścić w imię miłości; ona nie chce nawet zrozumieć , że mogłaby żyć inaczej. Inaczej, to znaczy jak? Hippo nie proponuje żadnej alternatywy. Jego bunt jest straceńczy.