film
Tokijska opowieść
Tōkyō Monogatari
1953
2h 16m
Dwoje staruszków wyrusza do Tokio, by odwiedzić swoje dorosłe dzieci. Nie mają one jednak czasu na zajęcie się rodzicami.
Między słowami
Wspaniała "Tokijska opowieść" to spełniony sen dziennikarzy podających w wątpliwość sens streszczania fabuły... ... czytaj więcej
Ranking ról
"Tokijska opowieść" to czołowe osiągnięcie Yasujiro Ozu, uznawanego za "najbardziej japońskiego z japońskich reżyserów". Fabuła filmu jest prosta: starsi już rodzice wybierają się do Tokio, by odwiedzić swoje dzieci. Niestety, młodzi ludzie, zbyt zaabsorbowani własnymi sprawami, nie poświęcają im czasu. Siła tego wybitnego dzieła...
Informacje o filmie Tokijska opowieść
dystrybucja
Gutek Film
studio
Shôchiku Eiga
tytuł oryg.
Tōkyō Monogatari
inne tytuły
Tokyo Story Międzynarodowy
Their First Trip to Tokyo Międzynarodowy
Tokyo Story USA
Tokyo Story Australia
więcej
Their First Trip to Tokyo Międzynarodowy
Tokyo Story USA
Tokyo Story Australia
więcej
Zdjęcia do filmu kręcono w Atami, Onomichi oraz w Tokio (Japonia).
Znalazł się na liście stu najlepszych filmów w historii kina, zorganizowanej przez magazyn Time w 2005 roku.
Obraz ten stanowi nie tylko wizytówkę reżysera i wszystkich jego zabiegów, ale też doszlifowaną do perfekcji gatunkową doskonałość. więcej
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Najsłynniejszy, najlepszy i w ogóle jedno z arcydzieł wszechczasów japońskiego kronikarza codziennego, zwykłego życia klasy średniej nie jest tylko utworem jak to wynika z opisu o różnicach pokoleniowych między podstarzałymi rodzicami a ich zapracowanymi dziećmi. To jest tylko wierzchnia warstwa filmu bo druga, ukryta,...
więcej
Będąc oszczędnym: Bardzo mądry film. Zaskakujące bo wrażenie zaraz po seansie nie jest porażające, a jednak w głowie potrafi siedzieć przez następny tydzień i zmusza do refleksji. Trochę też motywuje do zweryfikowania swojego stanowisko względem najbliższych osób każdemu człowiekowi, dla których często jesteśmy bardzo...
więcej
Czarno-biały hermetyczny obraz o człowieku zamknięty w japońskiej rzeczywistości,minimalizm środków wyrazu,statyczny obraz, głębia, nostalgia.
Yasujirô Ozu składa hołd zwykłemu człowiekowi, pochyla się nad nim, otacza opieką i słucha, skupia się na detalach i czynnościach dnia codziennego, dostrzega drobnostki,...
Po 16 filmach Ozu jakie udało mi się zobaczyć, ten prezentuje się najbardziej wyraziście pod względem fabularnym i wizualnym. Materiał filmowy sowicie czerpie ze wcześniejszych produkcji japońskiego reżysera, obszernie rozszerzając symboliczną realizację obrazu, jak i wszelakie rozpiski scenariuszowe przy zobrazowaniu...
więcej
zjadljad 70 punktów
Sapere_Aude 18 punktów
Lady_Buntaro 16 punktów