Bardzo słuszna analiza nie rozumiem tylko potrzeby reżyserki wplatania w tę historię brutalnej,bezsensownej przemocy.Nie pojmuję co oferuje widzowi owa scena poza tym,że szokuje.Jest niczym nieuzasadniona.Zepsuło to moje wrażenie na temat filmu i spędziło sen z powiek.Przypomniało mi się "La cérémonie" Chabrol'a z równie szokującym zakończeniem.W tym przypadku jednak nazwał bym to po prostu zwykłym efekciarstwem ze strony reżyserki i autorki scenariusza.Rzemieślnicza robota.

W filmach reżyserki pierwsze doświadczenia seksualności często zderzone są z repulsją czy właśnie brutalnością. Wg mnie Breillat ukazując tak dosadnie okrutny gwałt na Anais, chciała podkreślić różnicę między inicjacją seksualną dwóch sióstr i tym samym uwypuklić różnicę między nimi. Starsza i atrakcyjniejsza fizycznie Elena jest przykładem naiwnej i łatwowiernej dziewczyny, którą wystarczy oczarować słodkimi słówkami i pustymi obietnicami by oddała swój "najcenniejszy dar". Anais mimo że młodsza, myśli jak starsza, nie kieruje się emocjonalnymi uczuciami (co typowe jest zazwyczaj dla nastolatek), wie czego chce. Swój "pierwszy raz" chciałaby przeżyć "na zimno" z całkiem obcym mężczyzną do którego nic nie czuje, aby nie przeżyć ewentualnego zawodu. Elena waha się, ale w końcu oddaje napalonemu amantowi i...odkrywa, że wcale nie był to piękny sen o którym marzyła. Anais z woli przypadku, przeżywa swoją pierwszą inicjację w pewnym sensie tak jak sobie zamierzyła (z obcym, bez jakichkolwiek uczuć), dlatego też nie uważa, że był to gwałt, tylko, że tak miało być...
Jeżeli chodzi o scenę gwałtu nie uważam aby były tu jakieś zabiegi efekciarstwa - reżyserka ukazała go prawdziwie i to sprawia, że jego wydźwięk intensywnie targa widzem i działa na niego wręcz depresyjnie.
Co do ataku mordercy z siekierą na samochód - tutaj przyznam, że Breillat chyba trochę poniosło. Nie wiem czemu miał służyć ten "ozdobnik" ale w ogóle mi tam nie pasował i skojarzył się z banalnymi horrorami klasy b.

Zgadzam się co do interpretacji i gratuluje przenikliwości.Nie pomijajmy jednak roli rodziców - klasyczna sytuacja.Ojciec jest zainteresowany jedynie sprawami zawodowymi.Matka nie potrafi poradzić sobie z sytuacją kiedy wszystko wychodzi na jaw.Jest bezsilna i reaguje agresją.Zarówno matka jak i ojciec budzą negatywne emocje od samego początku.Wieje od nich lodem i obojętnością wzbudzają wręcz odrazę.Może reżyserka celowo uśmierciła matkę rękami mordercy?Może to wyraz dezaprobaty dla egoistycznej i bezradnej postawy wobec obu pociech? Z punktu widzenia emocji Anais starsza siostra również zasługuje na cios obuchem w głowę - za pasmo upokorzeń wobec Anais.Niewątpliwie mamy tu do czynienia z dobrze zobrazowanym rozkładem rodziny ;) Nie mam żadnych obiekcji co do sceny gwałtu a raczej inicjacji Anais.Co ciekawe jej zachowanie nie ujawnia żadnych oznak traumy po masakrze dokonanej na rodzinie.Tak naprawdę Anais jest jedyną pozytywną postacią w filmie.6/10 xx

Jest bardzo prawdopodobne, że reżyserka skazała egocentryczną mamcię i złośliwą siostrę na śmierć...ale żeby od razu maniak z siekierą? Dla mnie wypadło to trochę zbyt przesadnie ( ale z tego co zauważyłam, Breilat czasami zbyt sztucznie stara się szokować na siłę, wystarczy obejrzeć chociażby "Anatomię piekła", która aż buzuje od nachalnych scen, które bardziej wzbudzają pusty śmiech niż wstrząs). Tak czy inaczej miejmy nadzieję, że bierny tatuś też dostał w jakimś sensie w kość. A co do jedynej pozytywnej postaci w filmie, to w pełni się zgadzam. Myślę, że reżyserka także chciała ukazać, że najmniej atrakcyjna fizycznie Anais, która na pierwszy rzut oka wyglądać mogła jak czarna owca w rodzinie, była tak naprawdę najmniej zepsuta z całej czwórki.

Zakończenie kojarzy mi się bardzo z tym filmem. Francuzi są poryci strasznie;] Świetnie im wychodzi pokazywanie złych ludzi.
http://www.filmweb.pl/film/Dwadzie%C5%9Bcia+dziewi%C4%99%C4%87+palm-2003-124084