Dla mnie ten dodatek był bardzo dobry. Po pierwsze, długi - tak na ok. 4 dni (nasze). Po drugie - doskonała, ciężka atmosfera, interesująca fabuła i nietuzinkowi bohaterowie, z których każdy jest na swój sposób unikalny. Dead Money dobrze balansuje elementy walki (niby tylko 1 rodzaj przeciwnika, ale za to jaki) z fabularnymi, tzn. poznawaniem historii kasyna i naszych towarzyszy. Dobrze, że dużo sytuacji wymaga od naszej postaci wiedzy, inteligencji i spostrzegawczości, a nie tylko siły czy umiejętności szybkiego pociągania za spust (choć te też się przydają). Jedyne zastrzeżenia jakie mam do tego dodatku, to zbyt gęste i niekiedy dziwne umieszczenie przekaźników radiowych. Osobiście usunąłbym 1/4 z nich.

A najlepszy dodatek do Fallouta 3 to był IMO Point Lookout. Mam nadzieję, że doczekam się podobnego dodatku dla NV :)

Nie grałem w DLC do NV, ale Mothership Zeta jak dla mnie był tragiczny - od momentu spaceru kosmicznego nie mogłem się doczekać, kiedy to się skończy, a tu ciągle nowe sekcje statku, który na dodatek zaprojektowany był bez ładu i składu... koszmar. Na dodatek nie można sobie od tego przerwy zrobić - jak zaczniesz go przypadkiem, wchodząc w teleport, to musisz ciągnąć do końca. Chociaż finałowa bitwa całkiem sympatyczna. Skoro więc uważasz, że Dead Money jest gorszy od Zety, to chyba będę musiał go unikać.

@ amig186 Dokładnie, Lookout był świetny - duży teren, ładnie zaprojektowany teren (ta katerdra i posiadłości), wymagający przeciwnicy, parę zadań pobocznych (wątek szpiegowski, okultystyczny), i w zasadzie ogromne "ale oszo choszi?" przez większą część gry + uczucie lekkiego niepokoju.

No tak, skoro nie podobał Ci się MZ z powodu braku powrotu to podpowiem ci, że w przypadku DM jest podobnie, jak już zaczniesz gre to nie ma powrotu(tylko save) i jak juz raz opuścisz Sierra Madre(czyli lokalizacje Dead Money) to nigdy tam nie wrócisz, w MZ można było wracać kiedy się chciało. Zacząłem grać w Honest Hearts - kolejny DLC do New Vegas i ten jak narazie jest idealny, co prawda też nie można wrócić do Mojave kiedy się chce, ale mało który dodatek daje opcje powrotu w dowolnym momencie do czasu ukończenia głównego wątku. W sumie to nie przypominam sobie o żadnym.

Skończyłem Honest Hearts i powiem, że było niesamowicie krótkie - łącznie jakieś 2-3 godziny gry i główne questy są skończone. Można jeszcze w sumie odkrywać i odkrywać, ale głównego wątku jest mało.

nie chcę mi się rozpisywać, ale powiem, że spośród "delców" do New Vegas to Dead Money jest średnie i uciążliwe, męczące swoim klimatem i zapchane irytującą zawartością, jak śmiertelne dla kuriera głośniki i irytujący poziom trudności, który sprawia, że jeśli nie masz jako-takiego poziomu w melee/unarmed to co chwilę latasz leczyć się w autodocu przez 10 minut przedzierając się przez monotonne lokacje, których to podróży nie da się przyspieszyć, a wystarczyłoby pozostawić opcję fast travel po mapie. Gdy już wejdziesz do kasyna jest lepiej, ale znowu czeka cię niemiła niespodzianka w podziemiach. Na plus ciekawe postaci, zwłaszcza Dean i niezwykle klimatyczny Dog/God, którego koncept mnie urzekł. Krystyna i Ojciec nie mieli nic ciekawego do zaoferowania.

O ile pierwszy "delc" nie był fatalny, to Honest Hearts jest. Liczyłem na masę interakcji z Grahamem, dzikusami, którymi możnaby coś nauczyć o świecie, poprowadzić do boju na wzór Cezara, ale nie, dostajemy błahą historyjkę o starciu plemion, na którą składają się dwa questy. Marność nad marnościami i wszystko marność.

Co do Old World Blues - POLECAM. Ma wszystko to, czego trzeba było poprzednim delcom, ciekawe postaci, zabawne dialogi, ciekawą okolicę do eksploracji, nieliniowość, dobrą i wciągającą historię. Do grania panowie, bo warto. Esencja falloutowej rozrywki ;)

Hmm. Grywalnością Dead Money nie poraża, nagromadzenie głośników jest irytujące podobnie zresztą jak napotykani przez kuriera przeciwnicy.
No ale można nazwać go dodatkiem zawierającym swego rodzaju morał (Chciwość nie popłaca) i wielki dylemat (przynajmniej w moim przypadku tak było) po wejściu do skarbca.

Dodatek na 7/10, najlepszy zdecydowanie Old World's Blues.