Nie mogę się z tobą nie zgodzić. Serial widziałam tylko częściowo ale faktycznie wiele rzeczy przekręcono i owiano tajemnicą, której w książce nie było. Na pewno zmienili wydźwięk książki, jednak gdyby tego nie zrobili myślę, że serial miałby jeszcze mniejsza oglądalność, byłby zwykłą obyczajówką która ludzi nie kręci tak jak zagadki.

Tylko, że Tom Perrotta jest współtwórcą serialu i napisał scenariusz do co najmniej jednego odcinka, więc on chyba wie lepiej co zrobić ze swoimi bohaterami. Tamta historia sprawdziła się w książce, a w serialu postanowił trochę pozmieniać bo i medium inne.

Chciałbym pociągnąć temat książki - nie czytałem oczywiście, stąd pytania.
Czy to znaczy, że w książce klimat tajemnicy nie istnieje? Że jest jasne, co się stało z tymi, którzy "wyparowali" albo że wiadomo, o co chodzi Pozostałym?

Zastanawiam się, co mnie trzyma przy tym serialu i chyba jednak w bardzo dużej przewadze właśnie tajemnica. Po 7-8 odcinku może troszkę wciągnęły mnie perypetie poszczególnych postaci, ale nie sądzę, żebym miał ochotę oglądać czy czytać o Waynie (kolejna tajemnica) czy Jill, gdyby nie ta aura.

@pracus, Bo właśnie twórcy oparli serial na tajemnicy. A książka oparta jest na radzeniu sobie ze stratą. Brzmi ckliwie, ale szczerze mówiąc, nie znoszę ckliwych klimatów i książce do nich daleko.
W książce nie ma wyjaśnienia ani zniknięcia ani Winnych Pozostałych, ale też mało kto szuka tego rozwiązania. Każdy, w trakcie trwania akcji książki, już wyrobił sobie swoje zdanie o porwaniu i wierzył w coś swojego - czy to porwanie kościoła, czy sposób ziemi na obronienie się przed przeludnieniem czy za zwiastun końca świata. A i Winni nie byli tajemnicą - to po prostu zbieranina przeróżnych ludzi, którzy nie umieli w żaden sposób przestać zadręczać się tym, co się stało. I nikt nie wykładał Winnym ich teologii czy filozofii, każdy tam przychodził ze swoimi myślami i z nimi pozostawał. Jedynym celem, kierującym wszystkimi, było przeświadczenie o tym, że ze zniknięciem nie da się pogodzić, dlatego chodzili za ludźmi jak wyrzuty sumienia.

@caveat Owszem, zdaję sobie sprawę, że Perrotta jest współtwórcą serialu, ale wiem tez jak wyglądają realia ekranizacji i możliwe że stanął przed wyborem serial w klimacie tajemnicy albo nic. Z drugiej strony wcale nie musiało tak być. Autor oczywiście musiał wyrazić zgodę na każdą zmianę i gdyby uważał, że jest ona zupełnie niezgodna z jego wizją, to nie wyraziłby na to zgody. Ja się nie kłócę z wizją autora. Może i podoba mu się możliwość zinterpretowania jego własnej opowieści na nowo z tak naprawdę innego punktu widzenia, myślę, że gdybym była autorką czegoś, też doceniłabym taka możliwość reinterpretacji własnego dzieła. I nie przeszkadza mi to, tylko podkreślam, że to jest jednak inna opowieść niż książka. Mi osobiście to nie pasuje, bo zakochałam się w książce i trochę liczyłam na jej wierną ekranizację. Ale napisałam to wcześniej i napisze teraz - serial jest dobry. Nawet bardzo. Z tym dyskutować nie będę :)

Nic nie jest wytłumaczone, jest nawet mnie podane niż w serialu. Książka, jak i serial są o ludziach i ich życiu po zniknięciu, nie o samym zniknięciu.

jaki przesłanie ma książki bo czytałam i nie zauważyłam ?Książka jak dla mnie jest depresyjna dobrze sie ja czyta ale to dla mnie jednorazowa przygoda .Książka kończy się jak dla mnie w środku akcji .Nic nie jest wyjaśnione choć na to nie liczyłam bohaterowie podejmują dziwne decyzje -jak dla mnie brak jej zakończenia jak by autor znudził się już tematem. Mi serial o wiele bardziej sie podoba choć nie ukrywam oglądam go tylko dla Kevina :)

Na początku też oglądałam głównie dla Kevina. :D