Długo zbierałem się, aby w końcu obejrzeć ten serial. Czytałem wiele opinii na jego temat i co ciekawe, to głównie w Polsce można spotkać nieprzychylne komentarze. We Włoszech, gdzie powstał ten serial, opinie są zupełnie inne. Czy to z faktu, że nie chcą krytykować samych siebie? Nie wydaje mi się.

Szanuję opinię innych i tego samego od nich oczekuję. Na nasze postrzeganie ma wpływ wiele czynników: środowisko, wykształcenie, doświadczenie, samopoczucie, a nawet pogoda.

Kilka dni przez INGANNO, obejrzałem pierwowzór w wykonaniu Brytyjczyków. Pewnie kojarzycie tytuł: GOLD DIGGER. Włosi wzorowali się właśnie na tym serialu. Przyznam, że nie był zły, ale brakowało tam emocji i wielowarstwowej intrygi, którą znalazłem we włoskim odpowiedniku.

Gabriella to 60-latka, która odchowała dzieci,a także była przez lata zdradzana przez męża i to ze swoją najlepszą przyjaciółką. Zauważcie, że nawet na jej okrągłą rocznicę, dzieci wpadły tylko na chwilę. Zostawiły prezent w postaci psa i wróciły do swoich spraw.

To kobieta wyjątkowo pokrzywdzona przez los. Niestety bogactwo, którym była otoczona nie było w stanie wypełnić pustki. I tutaj pojawia się Elia. Fascynacja przeradza się w uczucie. Ktoś może powiedzieć, że to głupie i płytkie, a jej zachowanie naiwne. Nie zgodzę się. Uczucia nie są racjonalne. Gdyby takie były, to mówilibyśmy o zwykłej kalkulacji.

Moim zdaniem jeśli spojrzeć na to głębiej, pozwolić sobie odrzucić uprzedzenia i przyjąć nieco inny punkt widzenia, to dostrzeżemy prawdziwy kunszt aktorski. Ich spojrzenia, gesty, artykulacja są na naprawdę wysokim poziomie.

Żeby nie być gołosłownym dodam, że serial obejrzałem 2 razy. Pierwszy dla fabuły, a drugi dla muzyki i gry aktorskiej.

Gabriella jest pewna siebie, niezależna, a jednocześnie świadoma, że jej najlepsze lata młodości już minęły. Żyje w przeświadczeniu, że stabilność i rutyna są teraz naturalnym stanem jej życia, co daje jej komfort, ale też pozbawia pewnego elementu ekscytacji.

> Cechy osobowości Gabrielli< :
-Perfekcjonizm: Gabriella z dumą prowadzi hotel, dbając o każdy szczegół, co świadczy o jej wytrwałości i profesjonalizmie. Jest wymagająca, zarówno wobec innych, jak i wobec siebie.
-Ciepło emocjonalne: Mimo zewnętrznego chłodu i powściągliwości, jest w niej głęboka potrzeba bliskości i miłości, co uwidacznia się, gdy w jej życiu pojawia się Elia.
-Wrażliwość na opinię innych: Jako kobieta wywodząca się z pokolenia, które często oceniało ludzi na podstawie norm społecznych, Gabriella początkowo odczuwa dyskomfort związany z krytyką otoczenia wobec jej związku z młodszym mężczyzną.
-Odporność na przeciwności losu: Jako matka trojga dorosłych dzieci musiała zmierzyć się z licznymi wyzwaniami rodzinnymi i zawodowymi. To czyni ją silną, choć nie zawsze jest to widoczne na pierwszy rzut oka.

> Relacja z Elią < :
Elia, znacznie młodszy od niej, wnosi do życia Gabrielli powiew świeżości, pasji i spontaniczności, którego jej brakowało. Ich romans wykracza poza schemat typowej relacji – to historia o odwadze, by poddać się uczuciom pomimo różnic wieku, doświadczeń i opinii otoczenia. Relacja ta pokazuje, że nawet w dojrzałym wieku można się zakochać i odkryć siebie na nowo.

Gabriella staje przed dylematem – czy podążać za głosem serca, ryzykując reputację i stabilność rodziny, czy też pozostać w bezpiecznym, przewidywalnym życiu? Z jednej strony jej dzieci kwestionują intencje Elii, podejrzewając, że kieruje nim wyrachowanie. Z drugiej – Gabriella czuje, że Elia pozwala jej znów poczuć się młodą i pożądaną.

> Głębszy portret psychologiczny < :
Gabriella jest symbolem kobiety, która nie pozwala, aby wiek definiował jej życie emocjonalne. Jej wewnętrzna przemiana ukazuje rozdarcie między potrzebą bycia sobą a obowiązkiem spełniania oczekiwań społecznych i rodzinnych. Gabriella z jednej strony walczy z poczuciem winy, że może sprawić przykrość swoim dzieciom, a z drugiej czuje, że ma prawo do szczęścia.

Gabriella to dla mnie złożona, wielowymiarowa postać, która przypomina, że wiek nie definiuje naszych pragnień, marzeń ani prawa do miłości.