Z pewnością!Ale za młodu też nie była aż taka rozrywkowa i pełna energii jak Henryk.Czytałam,że niezbyt lubiła się bawić w przeciwieństwie do Henryka.

Była wychowywana w trochę innej kulturze. A gdy została już żoną Henryka była dojrzałą kobietą po przejściach, które zafundował jej Henryk VII i nie ma się co dziwić, że nie była już taka rozrywkowa.

I dlatego nie pasowała do Henryka.Bardziej zastępowała mu matkę niż była żoną.Nawet czytałam,że z jej listów do Henryka wynikało,że traktowała go po matczynemu.

A według mnie była jego przyjaciółką. Henryk zawsze wiedział, że po nocy spędzonej z kolejną kochanką spotka się ze swoją małżonką i będzie mógł z nią rozmawiać. Oczywiście, z tym dziecięcym marzeniem być może masz po części rację, ale owe marzenie z pewnością nie przetrwałoby kilkanaście lat. A ponadto Artur umarł, wątpię więc, by Henryk chciał mu "dopiec".

Henryk był rozpieszczonym dzieckiem, któremu na nic nigdy nie pozwalano. Wychowywał się z siostrami a nie z bratem, był otoczony kobietami od małego i nie mógł robić tego co chciał (np. brać udziału w turniejach, niebezpiecznych zabawach) i zawsze tego zazdrościł Arturowi. Chciał być lepszym od niego, a że był młodszy i nie miał zbyt wielkich szans na tron nie mógł pokonać brata. Nie twierdzę, że gdy pojął Katarzynę za żonę, spojrzał w niebo i powiedział do Artura "Haha i co teraz powiesz?" :P Po prostu Katarzyna była jego taką jakby pierwszą miłością a raczej miłostką, być może pierwszą kobietą na którą zwrócił uwagę w swoim życiu. Podkochiwał się w niej jako dziecko a gdy dorósł mógł osiągnąć cel i spełnić swoje marzenie. Wreszcie był królem i posiadł kobietę, której Artur posiąść nie dał rady - mógł więc w swoim mniemaniu czuć się lepszym.
Katarzyna była przyjaciółką, aczkolwiek gdy Henryk bardziej wkręcił się w romanse już nie postrzegał jej jako tą, do której może w każdej chwili wrócić. Przyszedł czas, że moim zdaniem traktował zbliżenia z nią jako obowiązek, którego efektem ma być następca tronu.

Zbliżenia z obowiązku i owszem, były, ale nawet wtedy, kiedy był już w romansie z innymi, zawsze wiedział, że może wrócić do domu, porozmawiać ze swoją żoną, którą nota bene ona była. Według mnie to przyjaciółka i już, o. ; )
A teraz coś z innej beczki...w poniedziałek muszę przeprowadzić w szkole lekcję na temat Reformacji w Odrodzeniu, z tym, że musi to być cała Europa, a więc Niemcy, Francja i na samym końcu, ledwo wspomniana Anglia. Chodzi mi o Lutra i Kalwina - z nimi mam problem. Z nauczycielką uzgodniłem, iż większą część czasu poświęcę Anglii (ona nawet jest zadowolona, bo mówi, że się czegoś więcej o nich dowie ;p), ale wyjść muszę od Lutra, Kalwina i dopiero Henia. A więc, może macie jakieś porady jak to prowadzić, co było ważne w związku z reformacją niemiecką i francuską, tutaj chodzi mi głównie o te postulaty, z czym się nie zgadzali itd. I jeszcze pytanie...Henryk VIII akt supremacji wydał w roku 1534, prawda? W podręczniku pisze, że w 1536, ale mi się wydaje, że nie. Bo w 1533 roku był ekskomunikowany przez Pawła III i rok później utworzył Anglikanizm, prawda?

W 1533 Henryk został ekskomunikowany (w dokładny miesiąc po koronacji Anny Boleyn na królową Anglii)
W 1534 parlament uchwalił akt supermacji :)

Jeżeli chodzi o reformację w Niemczech i Francji to pewnie niewiele pomogę. O Lutrze wiem tyle, że jego myśl teologiczna zawierała się w hasłach:
1. jedynie pismo
2. jedynie Chrystus
3. jedynie łaska
4. jedynie słowo
Do tego nienawidził Żydów i przyzwalał na palenie heretyków (choć z początku to potepiał), wzywał do zabijania czarownic...

Więcej z pewnością pomogę jeżeli chodzi o Anglię :)

O, to znajdę jakieś strony dotyczące Lutra i Kalwina.
Co do Anglii...o ile się nie mylę, Henryk unieważnił małżeństwo z Katarzyną Aragońską w kwietniu [?], nie wiem, ale zapamiętałem ten miesiąc. Mogłabyś mi napisać kiedy? Znaczy data, może być szczegółowa. A ponadto, Henryk zwrócił uwagę na Annę w 1526 roku, a rok później się z nią "związał", nieprawdaż?

Około roku 1522 Anna wróciła do Anglii i wtedy też mniej więcej trafiła na dwór Katarzyny (choć w tym przypadku mówi się też o roku 1525). Henryk zainteresował się Anną mniej więcej w latach 1525/1526. Jeżeli chodzi o anulowanie małżeństwa Henryka i Katarzyny to nie znam daty ale 25 stycznia 1533 roku Henryk poślubił Annę, a 1 maja została ona koronowana na królową.

O przypomniałam sobie, ze 28 maja Cranmer ogłosił legalnym małżeństwo Henryka z Anną i najprawdopodobniej 5 dni wcześniej -23 maja - uznał oficjalnie małżeństwo Henryka z Katarzyną za nie ważne.

Czyli:
1522 - Anna wraca z Francji i wraz z siostrą trafia na dwór Katarzyny (możliwa wersja to 1525)
1525/1526 - rozpoczęcie związku Henryka i Anny
25.01.1533 - ślub Henryka i Anny (Henryk w takim bądź razie był w bigamii)
23.05.1533 - unieważnienie małżeństwa Henryka i Katarzyny
28.05.1533 - Legalny ślub Henryka i Anny
A czy Cranmer stając się osobą, jaką się stał, chciał to wykorzystać? Nie jestem pewien, bo według mnie - nie. Wysłuchał spowiedzi Anny, co było piękną sceną nawet w serialu.

W swoim mniemaniu Henryk nie popełnił bigamii bo nigdy nie był mężem Katarzyny :)
23 i 28 maja to oficjalne ogłoszenia unieważnienia i zawarcia małżeństw :)
Do tego dodaj 1 lipca 1533 czyli objęcie Henryka ekskomuniką i 16 marca 1534 - ostateczne zerwanie Anglii z Rzymem.

Cranmer był bardzo dobrym człowiekiem. Popierał reformację i pewnie miał w tym swój interes jak każdy ale przede wszystkim miał jakąś swoją ideologię. Do tego uwielbiał Annę. Bronił ją i oczywiście ostatecznie nie był w stanie obronić ale za jej życia powiedział, że nie spotkał nigdy wspanialszej kobiety (czy coś w tym rodzaju :P) a po jej ścięciu powiedział, że "ta, która była królową Anglii na ziemi, teraz będzie królową w Niebiosach" :)

O, właśnie mi o to chodziło. ; ) Różnił się od Wolseya czy Cromwella, lecz również zmarł - za czasów Marii Tudor.
Czyli jeszcze pierwszy lipiec i szesnasty marzec 1534 - wtedy akt supremacji został podpisany, prawda?

Tak, na to wychodzi :)
Oj bardzo się różnił od Cromwella i Wolseya - dla niego jego zysk był zdecydowanie na dalszym miejscu. Był po prostu dobrym człowiekiem, wrażliwym na cierpienie innych.

Czegoś jeszcze potrzebujesz? :)

Hm, chyba nie. Przynajmniej na razie. Tak za ok. miesiąc będę potrzebował scen z serialu, które wydarzyły się naprawdę do tej prezentacji, tutaj myślałem o ścięciu Katarzyny Howard, spowiedzi Anny Boleyn, sprawie rozwodowej Katarzyny Aragońskiej (jeżeli takowa była - tego nie wiem, gdyż serial oglądał "wyrywkowo"), przerażeniu Anny z Kleve, kiedy dowiedziała się kogo ma zostać żoną i śmierci Jane Seymour. Czy proponujesz coś innego bądź jeszcze coś dodać? ; > Poza tym, już idę, oczy niestety bolą, do jutra. ; D Dobranoc. ^^

Ze sprawy rozwodowej jest scena, dodatkowo z prawdziwą przemową Katarzyny, gdy ta pada przed Henrykiem na kolana... warto :)
Ścięcie Katarzyny Howard jest dość szokujące więc jak najbardziej nadaje się dla młodzieży choć ja osobiście np wolę egzekucję Anny Boleyn :) Zawsze przy niej płaczę :P Jeżeli nie chcesz zanudzić widzów to ominęłabym osobiście spowiedź Anny a raczej pokazała to, jak prosiła Henryka o wybaczenie z Elżbietą na ręku (pamiętasz tę scenę?) albo scenę w Tower gdy mówi, że jej szyja jest cienka lub gdy widzi Henryka z Jane mizdrzących się do siebie <-- to wszystko są fakty więc możesz spokojnie coś wybrać :)
Śmierć Jane jest akurat dość niewyraźna... jeżeli chcesz pokazywac krótkie fragmenty to niektórzy mogą nie zrozumieć wymowy. No wszystko zależy co chcesz pokazać ;)
Ja mam takie propozycje, żeby pokazać każdą żonę w takich scenach:
1. Katarzyna Aragońska - gdy w 1 sezonie Henryk mówi jej, że ich małżeństwo jest już skończone.
2. Anna Boleyn - w Tower i połączyć z króciutkim fragmentem ze ścięcia
3. Jane Seymour - no w jej przypadku chyba faktycznie zostaje śmierć ;)
4. Anna z Cleves - to co pisałeś
5. Katarzyna Howard - egzekucja
6. Katarzyna Parr - oskarżenie o to, że jest heretyczką :)

No właśnie, bo chcę napisać coś, co nie było aż tak brutalne, ale również miało podłoże w faktach. Śmierć Anny jest wzruszająca i niezwykła, choć wątpię, aby młodzież zrozumiała, o co w niej chodzi - ona mówi, że jest winna, choć wcześniej twierdziła, iż nie jest i zrobiłbym im zamieszanie w głowie. Chyba, żeby dodać, że w tamtych czasach tak robiono, bo bano się, że rodzina zmarłego też zostanie oskarżona i ścięta. Tutaj problem, bo to muszą być prawdziwe sceny, a według mnie to warto połączyć z wykładem, bo wiadomo, że uczniowie będą nieco bardziej zaciekawieni, aniżeli czyste daty. Muszę jeszcze spojrzeć, w którym jest scena rozwodowa Katarzyny i kiedy on mówi jej, że małżeństwo jest skończone. Myślałem też, aby list, który napisała przed śmiercią też dać. ; )

Nikt przed egzekucją nie obwiniał króla o niesprawiedliwy wyrok itp bo jak sam zauważyłeś każdy bał się o swych bliskich i w ten sposób ich chronił. To był standard aczkolwiek rzeczywiście lepiej tego nie pokazuj :) Przynajmniej nie w całości :) Ja bym połączyła scenę z Tower gdy szykuje się na ścięcie mówiąc "I have only a little neck" i moment jej ścięcia bez żadnych przemówień :)
Ty w tym wykładzie chcesz przedstawić Henryka, jego żony czy co własciwie tak konkretnie? :)

Jego żony. Prezentacja ma temat: "Postacie sześciu angielskich królowych w I połowie XVI wieku" i ma to być prezentacja połączona z wykładem. Szukałem tych scen z Anną i Katarzyną, ale nie znalazłem ich
w żadnym odcinku. ; )

Anna będzie w 10 odcinku 2 sezonu, a Katarzyna w 1 sezonie, niestety nie mam na tym komputerze odcinków, żeby sprawdzić ale popatrze na yt żebyś wiedział czego szukać :)
Ja do szkoły też robiłam prezentację o żonach Henia ale to taka marna prezentacyjka była :P

;p A ja właśnie chcę, żeby wyszło to jak najlepiej i właśnie z każdą żoną chciałbym mieć chociaż krótki fragment, bo przy okazji myślałem o śmierci More, do którego doprowadziła po części Anna. Gorzej z byciem obiektywnym, bo np. Jane nienawidzę i nie wiem jak podejdę do niej obiektywnie. ;p

to jest sprawa rozwodowa http://www.youtube.com/watch?v=tVolLwudIYI&feature=related

to jedna z moich ulubionych scen z Anną i Katarzyną http://www.youtube.com/watch?v=xc6s6frr8R0&feature=related

Sprawa rozwodowa w którym odcinku była? ; > Bo tak to pobiorę ten odcinek i ją wytnę. ; )

Nie jestem pewna... ale 1 sezon odcinek chyba 8 albo 9....

Postaram się znaleźć. ; )

spokojnie, dasz radę :) jak coś to służę pomocą i radą :)

;)

:)

W ósmym odcinku pierwszego sezonu. ; ) Mam jeszcze trochę czasu, ale scenę tę raczej wykorzystam. Teraz muszę się skupić na tej nieszczęsnej reformacji. A szkoda, że Luter i Kalwin nie są tak ciekawymi postaciami. ;p W serialu był przedstawiony Paweł III, lecz - jeżeli się nie mylę - pojawił się on dopiero w 1534 roku, a więc po ślubie Henryka z Anną (a nie tak jak w serialu), prawda?

O, czyli byłam blisko :)
Tak, Klemens VII zmarł 25 listopada 1534 roku :) To jeden z paru błędów scenarzystów, ciekawe czy zamierzony :P
Mogę pomóc przy Kalwinie i Lutrze, pytanie czego konkretnie potrzebujesz :)

Hm...nie wiem, czy zamierzony, ale chciałem dać fragment, w którym on otrzymuje listy od cesarza i króla, lecz jako że był to błąd, kwestię tę pominę. ; )
konkretnie chodzi o reformację - z czym dokładnie się nie zgadzali, w jakim kraju wywołali reformacje, jakie kwestie dotyczyły tego odłamu katolicyzmu, kiedy to było itd. Wiem, że Luter nie zgadzał się z rozpustnym życiem kardynałów, nie popierał sprzedaży odpustów, celibatu księży i chciał modlitwy w językach narodowych. O Kalwinie zupełnie nic nie wiem. Z góry dziękuję za pomoc. Jesteś kochana! ; )

To co znalazłam o Kalwinie :) Starałam się to w miarę możliwości streścić, bo też co za dużo to niezdrowo ale jeśli chcesz więcej to daj znać :)

Jan Kalwin przyszedł na świat w Noyon (Francja) 10 lipca 1509 roku. Był teologiem i humanistą.
Na protestantyzm przeszedł mniej więcej w roku 1533 (choć określa się to jako okres pomiędzy 1532/1534), nie wiadomo dokładnie też co sprawiło, że podjął taką decyzję. W przedmowie do "Komentarza do Psalmów" pozostawił jedna krótkie świadectwo tamtego doświadczenia: "Jakoż gdy tak uporczywie trwałem w zabobonach papiestwa, iż nader ciężko było mnie z tego grząskiego bagna wydobyć, nagłym nawróceniem Bóg poskromił i uczynił uległym serce moje."
W Bazyeli w 1535 roku napisał pierwszą wersję swojego największego dzieła "Nauki religii chrześcijańskiej" (zadedykował je królowi Franciszkowi I), która ukazała się drukiem rok później. Ta publikacja przyniosła mu rozgłos i uznanie wśród zwolenników reformacji.
W 1541 roku wrócił do Genewy. Opracował zbiór regulacji kościelnych.

Zarys poglądów:
Kalwin twierdził "Żyjemy by poznawać Boga" - Ludzie zostali stworzeni, by poznawać majestat Stwórcy oraz w sposób pełny szacunku, bojaźni i miłości oddawać Mu cześć. Ponieważ Boży majestat nieskończenie przewyższa ludzką zdolność pojmowania, nie da się objąć ludzkim rozumem. Zamiast analizować, musimy wychwalać jego wzniosłość. Powinniśmy szukać Boga i rozmyślać o jego dziełach.
"Przedmiotem wiary jest Chrystus" - Bóg usprawiedliwia człowieka przez wiarę. Człowiek nie staje się sprawiedliwy, lecz zostaje mu przypisana sprawiedliwość Chrystusa. Dlatego sprawiedliwość nazywana bywa odpuszczeniem grzechów. Sprawiedliwość z wiary usuwa sprawiedliwość z uczynków. Chrystus, powołując się na własną prawość, prosi Ojca, by uznał nas za prawych. Udziela też nam swego Ducha, który nas uświęca.
"Sakramenty służą wyrażaniu wiary przed Bogiem i ludźmi" - Sakrament to znak, wyraz łaski Bożej. Kościół chrześcijański uznaje dwa sakramenty: chrzest i Wieczerzę. Chrzest ma umocnić wiarę i wspomóc nasze świadectwo wiary. Przez chrzest deklarujemy wolę dołączenia do Bożego ludu.Chrzest potwierdza zawarte z Bogiem przymierze. Dlatego należy chrzcić dzieci bo i one mają udział w wiecznym przymierzu, w którym Stwórca zobowiązał się, że będzie Bogiem nie tylko naszym, ale i naszego potomstwa. Chleb i wino w Wieczerzy Pańskiej to znaki, za pomocą których Chrystus daje nam w sposób duchowy swe ciało i krew.

Ogólnie kalwinizm:
Kalwinizm podkreśla pozytywną wartość Prawa, utrzymując, że Ewangelia wyraża jego treść i że jest ono formą Ewangelii. Uznaje jedność Starego i Nowego Testamentu oraz ciągłość przymierza Boga z Jego ludem.
Kalwinizm przyjmuje za Lutrem prawdę o Bogu usprawiedliwiającym grzeszników za darmo i zbawiającym ich bez zasług, dzięki czystej łasce. Jednocześnie kładzie nacisk na konieczne uświęcenie wierzących, którzy zostali usprawiedliwieni. Jest to reforma zarówno doktryny, jak i życia. Odrzucone zostało przekonanie, że pomnażanie bogactw jest grzeszne; wielką wartość przypisano cnotom społecznym, takim jak: wstrzemięźliwy styl życia, surowość obyczajów, uświęcenie pracy manualnej traktowanej jako powołanie od Boga, pilność w pracy zawodowej, gromadzenie dóbr nie do konsumpcji lecz w celu odpowiedniego dalszego wykorzystania.
Wierzący kalwinista może zaangażować w otaczający świat swoją najlepszą energię moralną i duchową bez konieczności zabiegania o własne zbawienie: jest ono wyłącznym darem Boga, który „od wieczności” wybiera i przeznacza wybranych do tego, aby byli zbawieni.
Kościoły reformowane opierają się na wspólnych zasadach XVI–wiecznej Reformacji protestanckiej: sola Scriptura (tylko Pismo), sola gratia (tylko łaska), sola fide (tylko wiara), solus Christus (tylko Chrystus) formułując dodatkową, specyficznie kalwińską: soli Deo gloria (tylko Bogu chwała). W dziedzinie etyki podkreślają wartość Dekalogu, streszczonego w podwójnym przykazaniu miłości Boga i bliźniego, akcentują znaczenie wolności oraz indywidualnej odpowiedzialności każdego z wierzących przed Bogiem w obliczu swoich konkretnych wyborów.

w sumie trochę tego wyszło :) ale materiałów jest serio sporo i ciężko wybrać to najważniejsze z taaaakiej ilości informacji :)

Bardzo dziękuję za tak obszerne materiały. Na pewno się przydadzą. ; ) Teraz jestem zakłopotany z angielską reformacją, bo z kolei czytając różne źródła, pojawiają się różne wersje tego, po co rozpoczął się konflikt Anglii z Rzymem, większość obecnych zaznacza, iż rozwód był tylko okazją, a nie samą przyczyną. Czyli Anna nie była skandalem chrześcijaństwa, bowiem nie miała na to wpływu. Ale z drugiej strony, w innych źródłach pisze, że to właśnie przez nią Anglia stała się krajem, który miał swoje wyznanie.

Anna z pewnością przekonywała Henryka do reformacji bo sama była jej zwolenniczką i nie chodziło tu pewnie o sam rozwód ale o jakąś ideologię. Dlatego owszem, kraj został wywrócony do góry nogami bo Henryk chciał się ponownie ożenić i mieć syna ale... Anna i Cromwell (między innymi oczywiście) nakładli Henrykowi do głowy, że nie ma ponad nim nikogo prócz Boga, że wola króla jest wolą Stwórcy, że nie powinien się słuchać Papieża... Pokazali mu dzieła Lutra i stworzyli potwora. Moim zdaniem sam ślub jedynie zmotywował Henryka do zmian. Uwierzył, że jest wielki, że na ziemi nikt nie może mu dorównać i postanowił zmienić to, co nie podobało mu się w Papieżu i jego poglądach.

Wykorzystywał wiarę i religię na swoje potrzeby.Raz był katolikiem raz protestantem.

mimo wszystko zrobił trochę dobrego ;)

Szkoda tylko,że nie mógł się zdecydować.
Co się dzieje z forum,że taki zastój?

Większość osób przeniosła się na anne-boleyn.com ; ))

A Ty się nie przeniosłeś?Ja lubię filmweba.

Ja również się przeniosłem, ale spoglądam tutaj, czy ktoś pisze. Tam już jest kilkanaście aktywnych osób, które pomogą, ciekawe tematy itd. ; ))