Calkowicie sie zgadzam z tym rozwleczeniem serialu. Fabule mozna by spokojnie zamknac w pol godziny, gdyby nie wstawki pokazujace nic i zilustrowane muzyka, gdyby bohaterowie serialu chodzili w normalnym tempie i w normalnym tempie mowili, wykonywali czynnosci i gesty, tymczasem snuja sie flegmatycznie, jak zombiaki, robiac 1 krok na minute, zastygaja co chwile w bezruchu, patrzac przed siebie, gdy siegaja np po jakis przedmiot, trwa to polowe odcinka. Gdy sie odzywaja pomiedzy dlugimi momentami ciszy w ktorej tle slychac muzyke, mowia w sposob do bolu spowolniony, slabymi, delikatnymi glosami, jakby wlasnie umierali na anemie.
Zapewne ten zabieg mial pokazac, ze serial jest gleboki i mowi o waznych sprawach, a bohaterowie sa wrazliwi i maja zycie wewnetrzne, ale chyba nie jestem grupa docelowa dla serialu, bo mnie to irytowalo i przeszkadzalo w skupieniu sie na ogladaniu - w czasie ogladania wykonywalam 100 innych czynnosci, by nie miec poczucia traconego czasu i wiedzac, ze i tak z tresci serialu nie strace nic, gdy na dluzszy czas odwroce uwage od ekranu.

Muzyka rowniez mi nie podeszla z wielu powodow, o ktorych nie chce mi sie rozpisywac, glowny to taki, ze czesto pojawialy sie cale wstawki, jak ktos w innym temacie to nazwal "piskow" - wysokich tonow, ktore draznia sluch i sa rownie nieprzyjemne w odbiorze, jak np skrobanie styropianem po szybie. Sporo osob nie ma tolerancji na taka game dzwiekow, ja sie do nich zaliczam.

Sam pomysl na fabule dobry i z potencjalem, ale zniszczony tym patologicznym rozwlekaniem, pseudopoetycka i pseudointelektualna otoczka. I akurat wywody o fizyce kwantowej sa ok i nie swiadcza o tym, ze serial jest przeintelektualizowany, swiadczy o tym sposob przekazania tego, jaki jest nie do przyjecia.