sezon 2: 1923

Jestem świeżo po seansie finałowego 2-godzinnego odcinka bo nie umiałam się doczekać na wersje z lektorem i jestem w takim emocjonalnym zawieszeniu, że nie wiem czy zasnę.

Nie wiem co ten serial ma w sobie, bo jasne - nie jest tu wszystko idealne - ale wciąga po pięty. Już koniec i czuję się, jakby mi coś...

Żyję na tym świecie już sporo ponad pół wieku. W tym czasie obejrzałem wiele dzieł filmowych ... ale jeszcze nigdy nie widziałem czegoś tak DOBREGO. Bark mi słów aby to opisać ...

10/10. Nie mam słów.

Obrzydza mnie, po raz wtóry, pokazywanie scen z dziwnych upodobań seksulanych Donalda Whitfielda. Mało to wnosi do całej opowieści. My już wiemy kim on jest i jakie ma upodobania. Scenarzyści mogliby wracać do tego tematu bardziej w domyśle, ponieważ miało by to więcej smaku.

Ilość głupot w tym serialu jest zatrwazajaca. Mam wrażenie że nastąpiła kumulacja w jednym odcinku aż głowa boli. Na kolanie ktoś to pisał czy co?!

Ilość tragedii na dwa powroty do domu to aż nie do uwierzenia...

Popłakałem się jak bóbr. To nie przynosi chwały mężczyźnie, ale niech tam, dzisiaj wieczorem byłem babą. Z drugiej strony nie łatwo być babą. Niech żyją baby

Finałowy odcinek za mną. Najlepszy z całego sezonu. Strzelaniny rewelacyjne, historia miłosna magiczna (chusteczek mi zabrakło), historia z Indianką też świetna. No cóż, kolejny serial z Dutton'ami, który wchłonęłam, jak gąbka.

Ktos cos wie?

Dosłownie.

zastanawiam się od początku nad postacią indianki, czy to jest babka wodza z Yellowstone?

Serial rewelacyjny, wciągający. Choć pozostaje niedosyt i zarazem smutek jednak liczyłam na szczęśliwe połączenie tych dwojga po takich perypetiach

Serio data dotyczy USA i innych krajów, a my to ubodzy krewni? xD

Już się nie mogę doczekać.