Podczas I wojny światowej służył w armii austro-węgierskiej w 1 Pułku Ułanów Obrony Krajowej, walczył na froncie francuskim, rosyjskim, rumuńskim, serbskim i włoskim.
Studiował na Wydziałach Filozofii i Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, na którym w roku 1915 uzyskał tytuł doktora praw i umiejętności politycznych.
W roku 1933 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta.
Trzy razy otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, dwukrotnie przed 1939, oraz w 1948.
Został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Gwiazdy Rumuńskiej.
Otrzymał belgijski Order Leopolda.
W roku 1934 został odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami.
Czterokrotnie odznaczony został Krzyżem Walecznych.
Został odznaczony francuskim Krzyżem Kawalerskim z Wawrzynami Orderu Legii Honorowej.
W roku 1921 został odznaczony Srebrnym, oraz w roku 1961 Złotym, Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Był jedynym dowódcą kawalerii, który podczas kampanii wrześniowej nie poniósł ani jednej porażki.
Zmarł w Warszawie, został pochowany na cmentarzu we Wrześni.
Podczas wojny polsko-bolszewickiej w roku 1920 został ranny, ale dowodził oddziałem z noszy.
Podczas kampanii wrześniowej w roku 1939 walczył w bitwie nad Bzurą i w dowodził oddziałem kawalerii odpowiedzialnym za obronę Warszawy.
Przez całą okupację był więźniem obozów jenieckich, z których dwukrotnie próbował uciec, został uwolniony dopiero w 1945 roku przez Amerykanów.